spoliëren
Conjugation of spoliëren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | spoliëren | |||
past singular | spolieerde | |||
past participle | gespolieerd | |||
infinitive | spoliëren | |||
gerund | spoliëren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | spolieer | spolieerde | ||
2nd person sing. (jij) | spolieert, spolieer2 | spolieerde | ||
2nd person sing. (u) | spolieert | spolieerde | ||
2nd person sing. (gij) | spolieert | spolieerde | ||
3rd person singular | spolieert | spolieerde | ||
plural | spoliëren | spolieerden | ||
subjunctive sing.1 | spoliëre | spolieerde | ||
subjunctive plur.1 | spoliëren | spolieerden | ||
imperative sing. | spolieer | |||
imperative plur.1 | spolieert | |||
participles | spoliërend | gespolieerd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |