From Old Norse sæta (“woman who awaits her husband’s return; dung heap”), from Proto-Germanic *sētijǭ, derived from *sitjaną (“to sit”).
sæta f (genitive singular sætu, nominative plural sætur)
Declension of sæta | ||||
---|---|---|---|---|
f-w1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | sæta | sætan | sætur | sæturnar |
accusative | sætu | sætuna | sætur | sæturnar |
dative | sætu | sætunni | sætum | sætunum |
genitive | sætu | sætunnar | sæta/sætna | sætanna/sætnanna |
From Proto-Germanic *swōtijǭ, from *swōtuz (“sweet”).
sæta f (genitive singular sætu, no plural)
Declension of sæta | ||
---|---|---|
f-w1 | singular | |
indefinite | definite | |
nominative | sæta | sætan |
accusative | sætu | sætuna |
dative | sætu | sætunni |
genitive | sætu | sætunnar |
From Old Norse sæta, from Proto-Germanic *sētijaną.
sæta (weak verb, third-person singular past indicative sætti, supine sætt)
infinitive (nafnháttur) |
að sæta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sætt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sætandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sæti | við sætum | present (nútíð) |
ég sæti | við sætum |
þú sætir | þið sætið | þú sætir | þið sætið | ||
hann, hún, það sætir | þeir, þær, þau sæta | hann, hún, það sæti | þeir, þær, þau sæti | ||
past (þátíð) |
ég sætti | við sættum | past (þátíð) |
ég sætti | við sættum |
þú sættir | þið sættuð | þú sættir | þið sættuð | ||
hann, hún, það sætti | þeir, þær, þau sættu | hann, hún, það sætti | þeir, þær, þau sættu | ||
imperative (boðháttur) |
sæt (þú) | sætið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sættu | sætiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sættur | sætt | sætt | sættir | sættar | sætt | |
accusative (þolfall) |
sættan | sætta | sætt | sætta | sættar | sætt | |
dative (þágufall) |
sættum | sættri | sættu | sættum | sættum | sættum | |
genitive (eignarfall) |
sætts | sættrar | sætts | sættra | sættra | sættra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sætti | sætta | sætta | sættu | sættu | sættu | |
accusative (þolfall) |
sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
dative (þágufall) |
sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
genitive (eignarfall) |
sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu |
From Old Norse sœta, from Proto-Germanic *swōtijaną, from *swōtuz (“sweet”).
sæta (weak verb, third-person singular past indicative sætti, supine sætt)
infinitive (nafnháttur) |
að sæta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sætt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sætandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sæti | við sætum | present (nútíð) |
ég sæti | við sætum |
þú sætir | þið sætið | þú sætir | þið sætið | ||
hann, hún, það sætir | þeir, þær, þau sæta | hann, hún, það sæti | þeir, þær, þau sæti | ||
past (þátíð) |
ég sætti | við sættum | past (þátíð) |
ég sætti | við sættum |
þú sættir | þið sættuð | þú sættir | þið sættuð | ||
hann, hún, það sætti | þeir, þær, þau sættu | hann, hún, það sætti | þeir, þær, þau sættu | ||
imperative (boðháttur) |
sæt (þú) | sætið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sættu | sætiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sættur | sætt | sætt | sættir | sættar | sætt | |
accusative (þolfall) |
sættan | sætta | sætt | sætta | sættar | sætt | |
dative (þágufall) |
sættum | sættri | sættu | sættum | sættum | sættum | |
genitive (eignarfall) |
sætts | sættrar | sætts | sættra | sættra | sættra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sætti | sætta | sætta | sættu | sættu | sættu | |
accusative (þolfall) |
sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
dative (þágufall) |
sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu | |
genitive (eignarfall) |
sætta | sættu | sætta | sættu | sættu | sættu |
From Old Norse sæta (“to waylay”).
sæta (present tense sæter, past tense sætte, past participle sætt, passive infinitive sætast, present participle sætande, imperative sæt)
From såte (“a heap of hey”).
sæta (present tense sæter, past tense sætte, past participle sætt, passive infinitive sætast, present participle sætande, imperative sæt)
See the etymology of the corresponding lemma form.
sæta f
sæta n
From Proto-Germanic *sētijaną.
sæta (past indicative sætti, past participle sættr) (with dative)
infinitive | sæta | |
---|---|---|
present participle | sætandi | |
past participle | sættr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | sæti | sætta |
2nd-person singular | sætir | sættir |
3rd-person singular | sætir | sætti |
1st-person plural | sætum | sættum |
2nd-person plural | sætið | sættuð |
3rd-person plural | sæta | sættu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | sæta | sætta |
2nd-person singular | sætir | sættir |
3rd-person singular | sæti | sætti |
1st-person plural | sætim | sættim |
2nd-person plural | sætið | sættið |
3rd-person plural | sæti | sætti |
imperative | present | |
2nd-person singular | sæt, sæti | |
1st-person plural | sætum | |
2nd-person plural | sætið |
infinitive | sætask | |
---|---|---|
present participle | sætandisk | |
past participle | sæzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | sætumk | sættumk |
2nd-person singular | sætisk | sættisk |
3rd-person singular | sætisk | sættisk |
1st-person plural | sætumsk | sættumsk |
2nd-person plural | sætizk | sættuzk |
3rd-person plural | sætask | sættusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | sætumk | sættumk |
2nd-person singular | sætisk | sættisk |
3rd-person singular | sætisk | sættisk |
1st-person plural | sætimsk | sættimsk |
2nd-person plural | sætizk | sættizk |
3rd-person plural | sætisk | sættisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | sæzk, sætisk | |
1st-person plural | sætumsk | |
2nd-person plural | sætizk |
From Proto-Germanic *sētijǭ.
sæta f (genitive sætu)
See the etymology of the corresponding lemma form.
sæta