uitblijven
Conjugation of uitblijven (strong class 1, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitblijven | |||
past singular | bleef uit | |||
past participle | uitgebleven | |||
infinitive | uitblijven | |||
gerund | uitblijven n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | blijf uit | bleef uit | uitblijf | uitbleef |
2nd person sing. (jij) | blijft uit, blijf uit2 | bleef uit | uitblijft | uitbleef |
2nd person sing. (u) | blijft uit | bleef uit | uitblijft | uitbleef |
2nd person sing. (gij) | blijft uit | bleeft uit | uitblijft | uitbleeft |
3rd person singular | blijft uit | bleef uit | uitblijft | uitbleef |
plural | blijven uit | bleven uit | uitblijven | uitbleven |
subjunctive sing.1 | blijve uit | bleve uit | uitblijve | uitbleve |
subjunctive plur.1 | blijven uit | bleven uit | uitblijven | uitbleven |
imperative sing. | blijf uit | |||
imperative plur.1 | blijft uit | |||
participles | uitblijvend | uitgebleven | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |