From uit (“out”) + staan (“to stand”).
Audio: | (file) |
uitstaan
Conjugation of uitstaan (strong class 6, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitstaan | |||
past singular | stond uit | |||
past participle | uitgestaan | |||
infinitive | uitstaan | |||
gerund | uitstaan n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | sta uit | stond uit | uitsta | uitstond |
2nd person sing. (jij) | staat uit, sta uit2 | stond uit | uitstaat | uitstond |
2nd person sing. (u) | staat uit | stond uit | uitstaat | uitstond |
2nd person sing. (gij) | staat uit | stondt uit | uitstaat | uitstondt |
3rd person singular | staat uit | stond uit | uitstaat | uitstond |
plural | staan uit | stonden uit | uitstaan | uitstonden |
subjunctive sing.1 | sta uit | stonde uit | uitsta | uitstonde |
subjunctive plur.1 | staan uit | stonden uit | uitstaan | uitstonden |
imperative sing. | sta uit | |||
imperative plur.1 | staat uit | |||
participles | uitstaand | uitgestaan | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |