uwłaszczyć

From u- +‎ włość +‎ -yć, under influence from Czech vlast. Compare własny.

• IPA^(key): /uˈvwaʂ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aʂt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: u‧własz‧czyć

uwłaszczyć pf (imperfective uwłaszczać)

1. (transitive, property law) to grant property rights (to give ownership of real estate to its occupant)
   • 1901, Władysław Matlakowski, Zdobienie i sprzęt ludu polskiego na Podhalu. Zarysy życia ludowego‎, Warszawa: P. Laskauer i W. Babicki, archived from the original on 2024-07-18, page 5:

     W miarę rozsprzedawania, lub podziału wsi szlacheckich i separacyj uwłaszczonych, znikają stare, słowiańskie wsi, ciągnące się długo, dom koło domu, [...]

     To the extent of the separate selling and division of noble-owned farmlands and the separations of those given to their occupants, the old Slavic villages, extending a long way, with one house by the next, are disappearing...

   1. (transitive, historical, property law) to grant property rights (to give peasants ownership of their farmland)
      • 1965 (first published a. 1890), Oskar Kolberg, Pomorze‎, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, archived from the original on 2024-07-18, page 299:

        Włościanie uwłaszczeni wybudowali się każdy na swoim polu, tworząc porozrzucane kolonie.

        The farmers who got their own land built themselves houses each on their own field, creating spread-out colonies.

2. (reflexive with się, property law) to gain property rights (to gain ownership of the real estate that one occupies)

• uwłaszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uwłaszczyć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uwłaszczyć in Polish dictionaries at PWN