From Middle Dutch waerschuwen, waerschouwen, waerscuwen, waerscouwen, equivalent to (ge)waar + schuwen. Cognate with nautical German wahrschauen.
waarschuwen
Conjugation of waarschuwen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | waarschuwen | |||
past singular | waarschuwde | |||
past participle | gewaarschuwd | |||
infinitive | waarschuwen | |||
gerund | waarschuwen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | waarschuw | waarschuwde | ||
2nd person sing. (jij) | waarschuwt, waarschuw2 | waarschuwde | ||
2nd person sing. (u) | waarschuwt | waarschuwde | ||
2nd person sing. (gij) | waarschuwt | waarschuwde | ||
3rd person singular | waarschuwt | waarschuwde | ||
plural | waarschuwen | waarschuwden | ||
subjunctive sing.1 | waarschuwe | waarschuwde | ||
subjunctive plur.1 | waarschuwen | waarschuwden | ||
imperative sing. | waarschuw | |||
imperative plur.1 | waarschuwt | |||
participles | waarschuwend | gewaarschuwd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |