wyciec

Polish

wyciec pf (imperfective wyciekać)

(intransitive, of liquids, gases, etc.) to leak, to seep out, to spill, to escape
(intransitive, of news, secrets, etc.) to leak, to come to light, to get out
(intransitive, hunting, of game birds) to get away, to escape

Conjugation of wyciec pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyciec
future tense	1^st	wycieknę			wyciekniemy
	2^nd	wyciekniesz			wyciekniecie
	3^rd	wycieknie			wyciekną
	impersonal	wycieknie się
past tense	1^st	wyciekłem, -(e)m wyciekł	wyciekłam, -(e)m wyciekła	wyciekłom, -(e)m wyciekło	wyciekliśmy, -(e)śmy wyciekli	wyciekłyśmy, -(e)śmy wyciekły
	2^nd	wyciekłeś, -(e)ś wyciekł	wyciekłaś, -(e)ś wyciekła	wyciekłoś, -(e)ś wyciekło	wyciekliście, -(e)ście wyciekli	wyciekłyście, -(e)ście wyciekły
	3^rd	wyciekł	wyciekła	wyciekło	wyciekli	wyciekły
	impersonal	wycieknięto
conditional	1^st	wyciekłbym, bym wyciekł	wyciekłabym, bym wyciekła	wyciekłobym, bym wyciekło	wycieklibyśmy, byśmy wyciekli	wyciekłybyśmy, byśmy wyciekły
	2^nd	wyciekłbyś, byś wyciekł	wyciekłabyś, byś wyciekła	wyciekłobyś, byś wyciekło	wycieklibyście, byście wyciekli	wyciekłybyście, byście wyciekły
	3^rd	wyciekłby, by wyciekł	wyciekłaby, by wyciekła	wyciekłoby, by wyciekło	wyciekliby, by wyciekli	wyciekłyby, by wyciekły
	impersonal	wycieknięto by
imperative	1^st	niech wycieknę			wycieknijmy
	2^nd	wycieknij			wycieknijcie
	3^rd	niech wycieknie			niech wyciekną
anterior adverbial participle		wyciekłszy
verbal noun		wycieknięcie