wygniatać

• wygnietać (Middle Polish)

From wygnieść +‎ -ać. First attested in the 16th century.^[1] Compare Kashubian wëgniatac, Silesian wygniŏtać, and Russian выгнета́ть (vygnetátʹ).

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: wy‧gnia‧tać

wygniatać impf (perfective wygnieść)

1. (transitive) to crush out (to squeeze some liquid or other substance out of something by crushing it)

   Synonym: wyciskać

2. (transitive) to work, to knead (to give some mass it the right consistency by kneading it)

   Synonym: wyrabiać

3. (transitive) to mark (to leave an indented mark on some surface)

   Synonyms: odbijać, odciskać

4. (transitive) to wear in (to cause something to wear out or be damaged by prolonged and repeated sitting or sitting)
5. (transitive) to crease some material or piece of clothing in multiple places or multiple times

   Synonym: gnieść

6. (transitive) to emboss shallow depressions

   Synonym: tłoczyć

7. (transitive, obsolete) to crush or kill of a group, one after the other
8. (reflexive with się, obsolete) to be creased in multiple places or multiple times
9. (reflexive with się, obsolete, rare) to squeeze out (to get out from somewhere by squeezing past others)

• wygniatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wygniatać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wygniatać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wygniatać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wygniatać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 865
• wygniatać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego