From wypowiadać + -awczy. First attested in 1903.[1]
wypowiadawczy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | wypowiadawczy | wypowiadawcza | wypowiadawcze | wypowiadawczy | wypowiadawcze | |
genitive | wypowiadawczego | wypowiadawczej | wypowiadawczego | wypowiadawczych | ||
dative | wypowiadawczemu | wypowiadawczej | wypowiadawczemu | wypowiadawczym | ||
accusative | wypowiadawczego | wypowiadawczy | wypowiadawczą | wypowiadawcze | wypowiadawczych | wypowiadawcze |
instrumental | wypowiadawczym | wypowiadawczą | wypowiadawczym | wypowiadawczymi | ||
locative | wypowiadawczym | wypowiadawczej | wypowiadawczym | wypowiadawczych |