wyskubać

Polish

From wy- +‎ skubać.

wyskubać pf (imperfective wyskubywać)

(transitive) to scoop out, to pluck out
(transitive) to pluck (to remove feathers from a bird)
Synonym: oskubać
(intransitive) to cover a necessary expense with difficulty, having very little money (Is there an English equivalent to this definition?)

Conjugation of wyskubać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyskubać
future tense	1^st	wyskubię			wyskubiemy
	2^nd	wyskubiesz			wyskubiecie
	3^rd	wyskubie			wyskubią
	impersonal	wyskubie się
past tense	1^st	wyskubałem, -(e)m wyskubał	wyskubałam, -(e)m wyskubała	wyskubałom, -(e)m wyskubało	wyskubaliśmy, -(e)śmy wyskubali	wyskubałyśmy, -(e)śmy wyskubały
	2^nd	wyskubałeś, -(e)ś wyskubał	wyskubałaś, -(e)ś wyskubała	wyskubałoś, -(e)ś wyskubało	wyskubaliście, -(e)ście wyskubali	wyskubałyście, -(e)ście wyskubały
	3^rd	wyskubał	wyskubała	wyskubało	wyskubali	wyskubały
	impersonal	wyskubano
conditional	1^st	wyskubałbym, bym wyskubał	wyskubałabym, bym wyskubała	wyskubałobym, bym wyskubało	wyskubalibyśmy, byśmy wyskubali	wyskubałybyśmy, byśmy wyskubały
	2^nd	wyskubałbyś, byś wyskubał	wyskubałabyś, byś wyskubała	wyskubałobyś, byś wyskubało	wyskubalibyście, byście wyskubali	wyskubałybyście, byście wyskubały
	3^rd	wyskubałby, by wyskubał	wyskubałaby, by wyskubała	wyskubałoby, by wyskubało	wyskubaliby, by wyskubali	wyskubałyby, by wyskubały
	impersonal	wyskubano by
imperative	1^st	niech wyskubię			wyskubmy
	2^nd	wyskub			wyskubcie
	3^rd	niech wyskubie			niech wyskubią
passive adjectival participle		wyskubany	wyskubana	wyskubane	wyskubani	wyskubane
anterior adverbial participle		wyskubawszy
verbal noun		wyskubanie