zwyknąć

Hello, you have come here looking for the meaning of the word zwyknąć. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word zwyknąć, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say zwyknąć in singular and plural. Everything you need to know about the word zwyknąć you have here. The definition of the word zwyknąć will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofzwyknąć, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъvyknǫti. By surface analysis, z- +‎ wyknąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzvɘk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: zwyk‧nąć

Verb

zwyknąć pf

  1. (intransitive, literary) to be used to
    Synonym: być przyzwyczajony

Conjugation

Conjugation of zwyknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwyknąć
future tense 1st zwyknę zwykniemy
2nd zwykniesz zwykniecie
3rd zwyknie zwykną
impersonal zwyknie się
past tense 1st zwykłem,
-(e)m zwykł
zwykłam,
-(e)m zwykła
zwykłom,
-(e)m zwykło
zwykliśmy,
-(e)śmy zwykli
zwykłyśmy,
-(e)śmy zwykły
2nd zwykłeś,
-(e)ś zwykł
zwykłaś,
-(e)ś zwykła
zwykłoś,
-(e)ś zwykło
zwykliście,
-(e)ście zwykli
zwykłyście,
-(e)ście zwykły
3rd zwykł zwykła zwykło zwykli zwykły
impersonal zwyknięto
conditional 1st zwykłbym,
bym zwykł
zwykłabym,
bym zwykła
zwykłobym,
bym zwykło
zwyklibyśmy,
byśmy zwykli
zwykłybyśmy,
byśmy zwykły
2nd zwykłbyś,
byś zwykł
zwykłabyś,
byś zwykła
zwykłobyś,
byś zwykło
zwyklibyście,
byście zwykli
zwykłybyście,
byście zwykły
3rd zwykłby,
by zwykł
zwykłaby,
by zwykła
zwykłoby,
by zwykło
zwykliby,
by zwykli
zwykłyby,
by zwykły
impersonal zwyknięto by
imperative 1st niech zwyknę zwyknijmy
2nd zwyknij zwyknijcie
3rd niech zwyknie niech zwykną
anterior adverbial participle zwykłszy
verbal noun zwyknięcie

Rarely:

Conjugation of zwyknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwyknąć
future tense 1st zwyknę zwykniemy
2nd zwykniesz zwykniecie
3rd zwyknie zwykną
impersonal zwyknie się
past tense 1st zwyknąłem,
-(e)m zwyknął
zwyknęłam,
-(e)m zwyknęła
zwyknęłom,
-(e)m zwyknęło
zwyknęliśmy,
-(e)śmy zwyknęli
zwyknęłyśmy,
-(e)śmy zwyknęły
2nd zwyknąłeś,
-(e)ś zwyknął
zwyknęłaś,
-(e)ś zwyknęła
zwyknęłoś,
-(e)ś zwyknęło
zwyknęliście,
-(e)ście zwyknęli
zwyknęłyście,
-(e)ście zwyknęły
3rd zwyknął zwyknęła zwyknęło zwyknęli zwyknęły
impersonal zwyknięto
conditional 1st zwyknąłbym,
bym zwyknął
zwyknęłabym,
bym zwyknęła
zwyknęłobym,
bym zwyknęło
zwyknęlibyśmy,
byśmy zwyknęli
zwyknęłybyśmy,
byśmy zwyknęły
2nd zwyknąłbyś,
byś zwyknął
zwyknęłabyś,
byś zwyknęła
zwyknęłobyś,
byś zwyknęło
zwyknęlibyście,
byście zwyknęli
zwyknęłybyście,
byście zwyknęły
3rd zwyknąłby,
by zwyknął
zwyknęłaby,
by zwyknęła
zwyknęłoby,
by zwyknęło
zwyknęliby,
by zwyknęli
zwyknęłyby,
by zwyknęły
impersonal zwyknięto by
imperative 1st niech zwyknę zwyknijmy
2nd zwyknij zwyknijcie
3rd niech zwyknie niech zwykną
anterior adverbial participle zwyknąwszy
verbal noun zwyknięcie

Derived terms

adjective
verbs
adjectives
noun

Further reading

  • zwyknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwyknąć in Polish dictionaries at PWN