From Old Norse þegja, from Proto-Germanic *þagjaną. Cognate with Danish tie, Gothic 𐌸𐌰𐌷𐌰𐌽 (þahan), Old High German dagēn, Latin taceō.
þegja (weak verb, third-person singular past indicative þagði, supine þagað)
From Proto-Germanic *þagjaną.
þegja
infinitive | þegja | |
---|---|---|
present participle | þegjandi | |
past participle | þagr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | þegi | þagða |
2nd-person singular | þegir | þagðir |
3rd-person singular | þegir | þagði |
1st-person plural | þegjum | þǫgðum |
2nd-person plural | þegið | þǫgðuð |
3rd-person plural | þegja | þǫgðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | þegja | þegða |
2nd-person singular | þegir | þegðir |
3rd-person singular | þegi | þegði |
1st-person plural | þegim | þegðim |
2nd-person plural | þegið | þegðið |
3rd-person plural | þegi | þegði |
imperative | present | |
2nd-person singular | þeg | |
1st-person plural | þegjum | |
2nd-person plural | þegið |
infinitive | þegjask | |
---|---|---|
present participle | þegjandisk | |
past participle | þagzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | þegjumk | þǫgðumk |
2nd-person singular | þegisk | þagðisk |
3rd-person singular | þegisk | þagðisk |
1st-person plural | þegjumsk | þǫgðumsk |
2nd-person plural | þegizk | þǫgðuzk |
3rd-person plural | þegjask | þǫgðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | þegjumk | þegðumk |
2nd-person singular | þegisk | þegðisk |
3rd-person singular | þegisk | þegðisk |
1st-person plural | þegimsk | þegðimsk |
2nd-person plural | þegizk | þegðizk |
3rd-person plural | þegisk | þegðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | þegsk | |
1st-person plural | þegjumsk | |
2nd-person plural | þegizk |