Learned borrowing from Ancient Greek ἀνελκύω.[1] By surface analysis, αν- (an-, “re-”, from ανα- (ana-)) + ελκύω (elkýo, “drag”).
ανελκύω • (anelkýo) (past ανέλκυσα, passive ανελκύομαι)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ανελκύω | ανελκύσω | ανελκύομαι | ανελκυστώ, {ανελκυσθώ}2 |
2 sg | ανελκύεις | ανελκύσεις | ανελκύεσαι | ανελκυστείς, ανελκυσθείς |
3 sg | ανελκύει | ανελκύσει | ανελκύεται | ανελκυστεί, ανελκυσθεί |
1 pl | ανελκύουμε, [‑ομε] | ανελκύσουμε, [‑ομε] | ανελκυόμαστε | ανελκυστούμε, ανελκυσθούμε |
2 pl | ανελκύετε | ανελκύσετε | ανελκύεστε, ανελκυόσαστε | ανελκυστείτε, ανελκυσθείτε |
3 pl | ανελκύουν(ε) | ανελκύσουν(ε) | ανελκύονται | ανελκυστούν(ε), ανελκυσθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | ανέλκυα1 | ανέλκυσα1 | ανελκυόμουν(α) | ανελκύστηκα, {ανελκύσθηκα}2 |
2 sg | ανέλκυες | ανέλκυσες | ανελκυόσουν(α) | ανελκύστηκες, ανελκύσθηκες |
3 sg | ανέλκυε | ανέλκυσε | ανελκυόταν(ε) | ανελκύστηκε, ανελκύσθηκε |
1 pl | ανελκύαμε | ανελκύσαμε | ανελκυόμασταν, (‑όμαστε) | ανελκυστήκαμε, ανελκυσθήκαμε |
2 pl | ανελκύατε | ανελκύσατε | ανελκυόσασταν, (‑όσαστε) | ανελκυστήκατε, ανελκυσθήκατε |
3 pl | ανέλκυαν, ανελκύαν(ε) | ανέλκυσαν, ανελκύσαν(ε) | ανελκύονταν, (ανελκυόντουσαν) | ανελκύστηκαν, ανελκυστήκαν(ε), ανελκύσθηκαν, ανελκυσθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ανελκύω ➤ | θα ανελκύσω ➤ | θα ανελκύομαι ➤ | θα ανελκυστώ / ανελκυσθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανελκύεις, … | θα ανελκύσεις, … | θα ανελκύεσαι, … | θα ανελκυστείς / ανελκυσθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανελκύσει | έχω, έχεις, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί είμαι, είσαι, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανελκύσει | είχα, είχες, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί ήμουν, ήσουν, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανελκύσει | θα έχω, θα έχεις, … ανελκυστεί / ανελκυσθεί θα είμαι, θα είσαι, … ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | ανέλκυε | ανέλκυσε | — | ανελκύσου |
2 pl | ανελκύετε | ανελκύστε | ανελκύεστε | ανελκυστείτε, ανελκυσθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ανελκύοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ανελκύσει ➤ | ανελκυσμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | ανελκύσει | ανελκυστεί, ανελκυσθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. For more formal types (ἀνείλκυα, ἀνείλκυσα), see the conjugation of ancient ἀνελκύω. 2. Formal types with -σθ- are not common. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||