From γνῶσις (gnôsis, “knowing”) + -τῐκός (-tikós).
γνωστῐκός • (gnōstikós) m (feminine γνωστῐκή, neuter γνωστῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | γνωστῐκός gnōstikós |
γνωστῐκή gnōstikḗ |
γνωστῐκόν gnōstikón |
γνωστῐκώ gnōstikṓ |
γνωστῐκᾱ́ gnōstikā́ |
γνωστῐκώ gnōstikṓ |
γνωστῐκοί gnōstikoí |
γνωστῐκαί gnōstikaí |
γνωστῐκᾰ́ gnōstiká | |||||
Genitive | γνωστῐκοῦ gnōstikoû |
γνωστῐκῆς gnōstikês |
γνωστῐκοῦ gnōstikoû |
γνωστῐκοῖν gnōstikoîn |
γνωστῐκαῖν gnōstikaîn |
γνωστῐκοῖν gnōstikoîn |
γνωστῐκῶν gnōstikôn |
γνωστῐκῶν gnōstikôn |
γνωστῐκῶν gnōstikôn | |||||
Dative | γνωστῐκῷ gnōstikôi |
γνωστῐκῇ gnōstikêi |
γνωστῐκῷ gnōstikôi |
γνωστῐκοῖν gnōstikoîn |
γνωστῐκαῖν gnōstikaîn |
γνωστῐκοῖν gnōstikoîn |
γνωστῐκοῖς gnōstikoîs |
γνωστῐκαῖς gnōstikaîs |
γνωστῐκοῖς gnōstikoîs | |||||
Accusative | γνωστῐκόν gnōstikón |
γνωστῐκήν gnōstikḗn |
γνωστῐκόν gnōstikón |
γνωστῐκώ gnōstikṓ |
γνωστῐκᾱ́ gnōstikā́ |
γνωστῐκώ gnōstikṓ |
γνωστῐκούς gnōstikoús |
γνωστῐκᾱ́ς gnōstikā́s |
γνωστῐκᾰ́ gnōstiká | |||||
Vocative | γνωστῐκέ gnōstiké |
γνωστῐκή gnōstikḗ |
γνωστῐκόν gnōstikón |
γνωστῐκώ gnōstikṓ |
γνωστῐκᾱ́ gnōstikā́ |
γνωστῐκώ gnōstikṓ |
γνωστῐκοί gnōstikoí |
γνωστῐκαί gnōstikaí |
γνωστῐκᾰ́ gnōstiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
γνωστῐκῶς gnōstikôs |
γνωστῐκώτερος gnōstikṓteros |
γνωστῐκώτᾰτος gnōstikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|