From δάπτω (dáptō, “to devour, consume”).
δᾰπᾰ́νη • (dapánē) f (genitive δᾰπᾰ́νης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ δᾰπᾰ́νη hē dapánē |
τὼ δᾰπᾰ́νᾱ tṑ dapánā |
αἱ δᾰπᾰ́ναι hai dapánai | ||||||||||
Genitive | τῆς δᾰπᾰ́νης tês dapánēs |
τοῖν δᾰπᾰ́ναιν toîn dapánain |
τῶν δᾰπᾰνῶν tôn dapanôn | ||||||||||
Dative | τῇ δᾰπᾰ́νῃ têi dapánēi |
τοῖν δᾰπᾰ́ναιν toîn dapánain |
ταῖς δᾰπᾰ́ναις taîs dapánais | ||||||||||
Accusative | τὴν δᾰπᾰ́νην tḕn dapánēn |
τὼ δᾰπᾰ́νᾱ tṑ dapánā |
τᾱ̀ς δᾰπᾰ́νᾱς tā̀s dapánās | ||||||||||
Vocative | δᾰπᾰ́νη dapánē |
δᾰπᾰ́νᾱ dapánā |
δᾰπᾰ́ναι dapánai | ||||||||||
Notes: |
|
Borrowed from Ancient Greek δαπάνη (dapánē).
δαπάνη • (dapáni) f (plural δαπάνες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | δαπάνη (dapáni) | δαπάνες (dapánes) |
genitive | δαπάνης (dapánis) | δαπανών (dapanón) |
accusative | δαπάνη (dapáni) | δαπάνες (dapánes) |
vocative | δαπάνη (dapáni) | δαπάνες (dapánes) |