Related to κολάπτω (koláptō, “to peck”), both Pre-Greek words according to Beekes, who doubts connections to Proto-Indo-European *kelh₂- (“to beat”).[1]
Compare also Persian گوپال (gupâl).
κόλᾰφος • (kólaphos) m (genitive κολᾰ́φου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κόλᾰφος ho kólaphos |
τὼ κολᾰ́φω tṑ koláphō |
οἱ κόλᾰφοι hoi kólaphoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κολᾰ́φου toû koláphou |
τοῖν κολᾰ́φοιν toîn koláphoin |
τῶν κολᾰ́φων tôn koláphōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κολᾰ́φῳ tôi koláphōi |
τοῖν κολᾰ́φοιν toîn koláphoin |
τοῖς κολᾰ́φοις toîs koláphois | ||||||||||
| Accusative | τὸν κόλᾰφον tòn kólaphon |
τὼ κολᾰ́φω tṑ koláphō |
τοὺς κολᾰ́φους toùs koláphous | ||||||||||
| Vocative | κόλᾰφε kólaphe |
κολᾰ́φω koláphō |
κόλᾰφοι kólaphoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
From Ancient Greek κόλαφος (kólaphos).
κόλαφος • (kólafos) m (plural κόλαφοι)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κόλαφος (kólafos) | κόλαφοι (kólafoi) |
| genitive | κολάφου (koláfou) | κολάφων (koláfon) |
| accusative | κόλαφο (kólafo) | κολάφους (koláfous) |
| vocative | κόλαφε (kólafe) | κόλαφοι (kólafoi) |