From Proto-Indo-European *ken- (“dust, ashes”). Cognate with Latin cinis and Sanskrit कण (káṇa).
κόνῐς • (kónis) f (genitive κόνεως or κόνῐος or κόνεος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κόνῐς hē kónis |
τὼ κόνῐε tṑ kónie |
αἱ κόνῐες hai kónies | ||||||||||
Genitive | τῆς κόνῐος tês kónios |
τοῖν κονῐ́οιν toîn koníoin |
τῶν κονῐ́ων tôn koníōn | ||||||||||
Dative | τῇ κόνῑ têi kónī |
τοῖν κονῐ́οιν toîn koníoin |
ταῖς κόνῐσῐ / κόνῐσῐν taîs kónisi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν κόνῐν tḕn kónin |
τὼ κόνῐε tṑ kónie |
τᾱ̀ς κόνῑς / κόνῐᾰς tā̀s kónīs / kónias | ||||||||||
Vocative | κόνῐ kóni |
κόνῐε kónie |
κόνῐες kónies | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κόνῐς hē kónis |
τὼ κόνει tṑ kónei |
αἱ κόνεις hai kóneis | ||||||||||
Genitive | τῆς κόνεως / κόνεος tês kóneōs / kóneos |
τοῖν κονέοιν toîn konéoin |
τῶν κόνεων tôn kóneōn | ||||||||||
Dative | τῇ κόνει têi kónei |
τοῖν κονέοιν toîn konéoin |
ταῖς κόνεσῐ / κόνεσῐν taîs kónesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν κόνῐν tḕn kónin |
τὼ κόνει tṑ kónei |
τᾱ̀ς κόνεις tā̀s kóneis | ||||||||||
Vocative | κόνῐ kóni |
κόνει kónei |
κόνεις kóneis | ||||||||||
Notes: |
|