From Byzantine Greek ἐντροπιάζω (entropiázō), equivalent to ντροπή (ntropí, “shame, disgrace”) + -ιάζω (-iázo).
ντροπιάζω • (ntropiázo) (past ντρόπιασα, passive ντροπιάζομαι)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ντροπιάζω | ντροπιάσω | ντροπιάζομαι | ντροπιαστώ |
2 sg | ντροπιάζεις | ντροπιάσεις | ντροπιάζεσαι | ντροπιαστείς |
3 sg | ντροπιάζει | ντροπιάσει | ντροπιάζεται | ντροπιαστεί |
1 pl | ντροπιάζουμε, [‑ομε] | ντροπιάσουμε, [‑ομε] | ντροπιαζόμαστε | ντροπιαστούμε |
2 pl | ντροπιάζετε | ντροπιάσετε | ντροπιάζεστε, ντροπιαζόσαστε | ντροπιαστείτε |
3 pl | ντροπιάζουν(ε) | ντροπιάσουν(ε) | ντροπιάζονται | ντροπιαστούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | ντρόπιαζα | ντρόπιασα | ντροπιαζόμουν(α) | ντροπιάστηκα |
2 sg | ντρόπιαζες | ντρόπιασες | ντροπιαζόσουν(α) | ντροπιάστηκες |
3 sg | ντρόπιαζε | ντρόπιασε | ντροπιαζόταν(ε) | ντροπιάστηκε |
1 pl | ντροπιάζαμε | ντροπιάσαμε | ντροπιαζόμασταν, (‑όμαστε) | ντροπιαστήκαμε |
2 pl | ντροπιάζατε | ντροπιάσατε | ντροπιαζόσασταν, (‑όσαστε) | ντροπιαστήκατε |
3 pl | ντρόπιαζαν, ντροπιάζαν(ε) | ντρόπιασαν, ντροπιάσαν(ε) | ντροπιάζονταν, (ντροπιαζόντουσαν) | ντροπιάστηκαν, ντροπιαστήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ντροπιάζω ➤ | θα ντροπιάσω ➤ | θα ντροπιάζομαι ➤ | θα ντροπιαστώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ντροπιάζεις, … | θα ντροπιάσεις, … | θα ντροπιάζεσαι, … | θα ντροπιαστείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ντροπιάσει έχω, έχεις, … ντροπιασμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ντροπιαστεί είμαι, είσαι, … ντροπιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ντροπιάσει είχα, είχες, … ντροπιασμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ντροπιαστεί ήμουν, ήσουν, … ντροπιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ντροπιάσει θα έχω, θα έχεις, … ντροπιασμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ντροπιαστεί θα είμαι, θα είσαι, … ντροπιασμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | ντρόπιαζε | ντρόπιασε | — | ντροπιάσου |
2 pl | ντροπιάζετε | ντροπιάστε | ντροπιάζεστε | ντροπιαστείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ντροπιάζοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ντροπιάσει ➤ | ντροπιασμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | ντροπιάσει | ντροπιαστεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||