Learned borrowing from Ancient Greek ὀργίζω (orgízō).
οργίζω • (orgízo) (past όργισα, passive οργίζομαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | οργίζω | οργίσω | οργίζομαι | οργιστώ |
| 2 sg | οργίζεις | οργίσεις | οργίζεσαι | οργιστείς |
| 3 sg | οργίζει | οργίσει | οργίζεται | οργιστεί |
| 1 pl | οργίζουμε, [‑ομε] | οργίσουμε, [‑ομε] | οργιζόμαστε | οργιστούμε |
| 2 pl | οργίζετε | οργίσετε | οργίζεστε, οργιζόσαστε | οργιστείτε |
| 3 pl | οργίζουν(ε) | οργίσουν(ε) | οργίζονται | οργιστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | όργιζα | όργισα | οργιζόμουν(α) | οργίστηκα |
| 2 sg | όργιζες | όργισες | οργιζόσουν(α) | οργίστηκες |
| 3 sg | όργιζε | όργισε | οργιζόταν(ε) | οργίστηκε |
| 1 pl | οργίζαμε | οργίσαμε | οργιζόμασταν, (‑όμαστε) | οργιστήκαμε |
| 2 pl | οργίζατε | οργίσατε | οργιζόσασταν, (‑όσαστε) | οργιστήκατε |
| 3 pl | όργιζαν, οργίζαν(ε) | όργισαν, οργίσαν(ε) | οργίζονταν, (οργιζόντουσαν) | οργίστηκαν, οργιστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα οργίζω ➤ | θα οργίσω ➤ | θα οργίζομαι ➤ | θα οργιστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα οργίζεις, … | θα οργίσεις, … | θα οργίζεσαι, … | θα οργιστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … οργίσει | έχω, έχεις, … οργιστεί είμαι, είσαι, … οργισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … οργίσει | είχα, είχες, … οργιστεί ήμουν, ήσουν, … οργισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … οργίσει | θα έχω, θα έχεις, … οργιστεί θα είμαι, θα είσαι, … οργισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | όργιζε | όργισε | — | οργίσου |
| 2 pl | οργίζετε | οργίστε | οργίζεστε | οργιστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | οργίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας οργίσει ➤ | οργισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | οργίσει | οργιστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||