οἰκέω (oikéō, “live; manage, direct”) + -της (-tēs)
οἰκέτης • (oikétēs) m (genitive οἰκέτου); first declension (Attic, Ionic, Koine)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ οἰκέτης ho oikétēs |
τὼ οἰκέτᾱ tṑ oikétā |
οἱ οἰκέται hoi oikétai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ οἰκέτου toû oikétou |
τοῖν οἰκέταιν toîn oikétain |
τῶν οἰκετῶν tôn oiketôn | ||||||||||
| Dative | τῷ οἰκέτῃ tôi oikétēi |
τοῖν οἰκέταιν toîn oikétain |
τοῖς οἰκέταις toîs oikétais | ||||||||||
| Accusative | τὸν οἰκέτην tòn oikétēn |
τὼ οἰκέτᾱ tṑ oikétā |
τοὺς οἰκέτᾱς toùs oikétās | ||||||||||
| Vocative | οἰκέτᾰ oikétă |
οἰκέτᾱ oikétā |
οἰκέται oikétai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ οἰκέτης ho oikétēs |
τὼ οἰκέτᾱ tṑ oikétā |
οἱ οἰκέται hoi oikétai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ οἰκέτεω / οἰκέτω toû oikéteō / oikétō |
τοῖν οἰκέταιν toîn oikétain |
τῶν οἰκετέων / οἰκετῶν tôn oiketéōn / oiketôn | ||||||||||
| Dative | τῷ οἰκέτῃ tôi oikétēi |
τοῖν οἰκέταιν toîn oikétain |
τοῖσῐ / τοῖσῐν οἰκέτῃσῐ / οἰκέτῃσῐν toîsĭ(n) oikétēisĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν οἰκέτην tòn oikétēn |
τὼ οἰκέτᾱ tṑ oikétā |
τοὺς οἰκέτᾱς toùs oikétās | ||||||||||
| Vocative | οἰκέτᾰ oikétă |
οἰκέτᾱ oikétā |
οἰκέται oikétai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||