πλέως

Ancient Greek

πλέως • (pléōs) m (feminine πλέα, neuter πλέων); first/second declension

Attic form of πλεῖος (pleîos, “full”)
Synonyms: πλήρης (plḗrēs), μεστός (mestós)

First and second declension of πλέως; πλέᾱ; πλέων (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πλέως pléōs	πλέᾱ pléā	πλέων pléōn	πλέω pléō	πλέᾱ pléā	πλέω pléō	πλέῳ pléōi	πλέαι pléai	πλέᾰ pléă
Genitive	πλέω pléō	πλέᾱς pléās	πλέω pléō	πλέῳν pléōin	πλέαιν pléain	πλέῳν pléōin	πλέων pléōn	πλέων pléōn	πλέων pléōn
Dative	πλέῳ pléōi	πλέᾳ pléāi	πλέῳ pléōi	πλέῳν pléōin	πλέαιν pléain	πλέῳν pléōin	πλέῳς pléōis	πλέαις pléais	πλέῳς pléōis
Accusative	πλέων pléōn	πλέᾱν pléān	πλέων pléōn	πλέω pléō	πλέᾱ pléā	πλέω pléō	πλέως pléōs	πλέᾱς pléās	πλέᾰ pléă
Vocative	πλέως pléōs	πλέᾱ pléā	πλέων pléōn	πλέω pléō	πλέᾱ pléā	πλέω pléō	πλέῳ pléōi	πλέαι pléai	πλέᾰ pléă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πλέως pléōs			πλεώτερος pleṓteros			πλεώτᾰτος pleṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“πλέως”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press