From σῐδηρουργός (sidērourgós, “iron worker, smith”) + -εῖον (-eîon).
σῐδηρουργεῖον • (sidērourgeîon) n (genitive σῐδηρουργείου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σῐδηρουργεῖον tò sidērourgeîon |
τὼ σῐδηρουργείω tṑ sidērourgeíō |
τᾰ̀ σῐδηρουργεῖᾰ tà sidērourgeîa | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σῐδηρουργείου toû sidērourgeíou |
τοῖν σῐδηρουργείοιν toîn sidērourgeíoin |
τῶν σῐδηρουργείων tôn sidērourgeíōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σῐδηρουργείῳ tôi sidērourgeíōi |
τοῖν σῐδηρουργείοιν toîn sidērourgeíoin |
τοῖς σῐδηρουργείοις toîs sidērourgeíois | ||||||||||
| Accusative | τὸ σῐδηρουργεῖον tò sidērourgeîon |
τὼ σῐδηρουργείω tṑ sidērourgeíō |
τᾰ̀ σῐδηρουργεῖᾰ tà sidērourgeîa | ||||||||||
| Vocative | σῐδηρουργεῖον sidērourgeîon |
σῐδηρουργείω sidērourgeíō |
σῐδηρουργεῖᾰ sidērourgeîa | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||