From σῠντῐ́θημῐ (suntíthēmi) + -σῐς (-sis).
σῠ́νθεσῐς • (súnthesis) f (genitive σῠνθέσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σῠ́νθεσῐς hē súnthesis |
τὼ σῠνθέσει tṑ sunthései |
αἱ σῠνθέσεις hai sunthéseis | ||||||||||
Genitive | τῆς σῠνθέσεως tês sunthéseōs |
τοῖν σῠνθεσέοιν toîn suntheséoin |
τῶν σῠνθέσεων tôn sunthéseōn | ||||||||||
Dative | τῇ σῠνθέσει têi sunthései |
τοῖν σῠνθεσέοιν toîn suntheséoin |
ταῖς σῠνθέσεσῐ / σῠνθέσεσῐν taîs sunthésesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν σῠ́νθεσῐν tḕn súnthesin |
τὼ σῠνθέσει tṑ sunthései |
τᾱ̀ς σῠνθέσεις tā̀s sunthéseis | ||||||||||
Vocative | σῠ́νθεσῐ súnthesi |
σῠνθέσει sunthései |
σῠνθέσεις sunthéseis | ||||||||||
Notes: |
|