From Byzantine Greek τελειώνω (teleiṓnō), from Ancient Greek τελειῶ (teleiô), contracted form of τελειόω (teleióō, “complete, make perfect”) + -ώνω (-óno, suffix for verbs).[1]
For sense: "finish"
For sense: "make morally perfect" chiefly in the passive voice: τελειώνομαι
τελειώνω • (teleióno) (past τελείωσα/τέλειωσα, passive —) & τελειώνομαι (teleiónomai, passive with different sense)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | τελειώνω | τελειώσω | τελειώνομαι2 | τελειωθώ |
| 2 sg | τελειώνεις | τελειώσεις | τελειώνεσαι | τελειωθείς |
| 3 sg | τελειώνει | τελειώσει | τελειώνεται | τελειωθεί |
| 1 pl | τελειώνουμε, [‑ομε] | τελειώσουμε, [‑ομε] | τελειωνόμαστε | τελειωθούμε |
| 2 pl | τελειώνετε | τελειώσετε | τελειώνεστε, τελειωνόσαστε | τελειωθείτε |
| 3 pl | τελειώνουν(ε) | τελειώσουν(ε) | τελειώνονται | τελειωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | τελείωνα, τέλειωνα | τελείωσα, τέλειωσα1 | τελειωνόμουν(α) | τελειώθηκα |
| 2 sg | τελείωνες, τέλειωνες | τελείωσες, τέλειωσες | τελειωνόσουν(α) | τελειώθηκες |
| 3 sg | τελείωνε, τέλειωνε | τελείωσε, τέλειωσε | τελειωνόταν(ε) | τελειώθηκε |
| 1 pl | τελειώναμε | τελειώσαμε | τελειωνόμασταν, (‑όμαστε) | τελειωθήκαμε |
| 2 pl | τελειώνατε | τελειώσατε | τελειωνόσασταν, (‑όσαστε) | τελειωθήκατε |
| 3 pl | τελείωναν, τελειώναν(ε), τέλειωναν | τελείωσαν, τελειώσαν(ε), τέλειωσαν | τελειώνονταν, (τελειωνόντουσαν) | τελειώθηκαν, τελειωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα τελειώνω ➤ | θα τελειώσω ➤ | θα τελειώνομαι ➤ | θα τελειωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα τελειώνεις, … | θα τελειώσεις, … | θα τελειώνεσαι, … | θα τελειωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … τελειώσει έχω, έχεις, … τελειωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … τελειωθεί είμαι, είσαι, … τελειωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … τελειώσει είχα, είχες, … τελειωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … τελειωθεί ήμουν, ήσουν, … τελειωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … τελειώσει θα έχω, θα έχεις, … τελειωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … τελειωθεί θα είμαι, θα είσαι, … τελειωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | τελείωνε, τέλειωνε1 | τελείωσε, τέλειωσε1 | — | τελειώσου |
| 2 pl | τελειώνετε | τελειώστε | τελειώνεστε | τελειωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | τελειώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας τελειώσει ➤ | τελειωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | τελειώσει | τελειωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Only for sense: "finish, complete". 2. Passive forms, only for sense: "make myself morally perfect" • See pronunciation of forms, differentiating for the two senses of the verb. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||