Inherited from Proto-Slavic *sъpokojьnъ. By surface analysis, с- (s-) + поко́й (pokój) + -ный (-nyj).
споко́йный • (spokójnyj) (comparative (по)споко́йнее or (по)споко́йней, adverb споко́йно)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | споко́йный spokójnyj |
споко́йное spokójnoje |
споко́йная spokójnaja |
споко́йные spokójnyje | |
| genitive | споко́йного spokójnovo |
споко́йной spokójnoj |
споко́йных spokójnyx | ||
| dative | споко́йному spokójnomu |
споко́йной spokójnoj |
споко́йным spokójnym | ||
| accusative | animate | споко́йного spokójnovo |
споко́йное spokójnoje |
споко́йную spokójnuju |
споко́йных spokójnyx |
| inanimate | споко́йный spokójnyj |
споко́йные spokójnyje | |||
| instrumental | споко́йным spokójnym |
споко́йной, споко́йною spokójnoj, spokójnoju |
споко́йными spokójnymi | ||
| prepositional | споко́йном spokójnom |
споко́йной spokójnoj |
споко́йных spokójnyx | ||
| short form | споко́ен spokójen |
споко́йно spokójno |
споко́йна spokójna |
споко́йны spokójny | |
| masculine | neuter | feminine | m. plural | n./f. plural | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| nominative | споко́йный spokójnyj |
споко́йное spokójnoje |
споко́йная spokójnaja |
споко́йные spokójnyje |
споко́йныя spokójnyja | |
| genitive | споко́йнаго spokójnavo |
споко́йной spokójnoj |
споко́йныхъ spokójnyx | |||
| dative | споко́йному spokójnomu |
споко́йной spokójnoj |
споко́йнымъ spokójnym | |||
| accusative | animate | споко́йнаго spokójnavo |
споко́йное spokójnoje |
споко́йную spokójnuju |
споко́йныхъ spokójnyx | |
| inanimate | споко́йный spokójnyj |
споко́йные spokójnyje |
споко́йныя spokójnyja | |||
| instrumental | споко́йнымъ spokójnym |
споко́йной, споко́йною spokójnoj, spokójnoju |
споко́йными spokójnymi | |||
| prepositional | споко́йномъ spokójnom |
споко́йной spokójnoj |
споко́йныхъ spokójnyx | |||
| short form | споко́енъ spokójen |
споко́йно spokójno |
споко́йна spokójna |
споко́йны spokójny | ||