ума • (uma)
From Proto-Mordvinic *uma. The further origin is uncertain.
ума • (uma)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ума (uma) | умат (umat) |
genitive | умань (umań) | — |
dative | уманень (umańeń) | — |
ablative | умадо (umado) | — |
inessive | умасо (umaso) | — |
elative | умасто (umasto) | — |
illative | умас (umas) | — |
prolative | умава (umava) | — |
translative | умакс (umaks) | — |
comparative | умашка (umaška) | — |
abessive | умавтомо (umavtomo) | — |
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | умась (umaś) | уматне (umaťńe) |
genitive | уманть (umańť) | уматнень (umaťńeń) |
dative | умантень (umańťeń) | уматненень (umaťńeńeń) |
ablative | умадонть (umadońť) | уматнеде (umaťńeďe) |
inessive | умасонть (umasońť) | уматнесэ (umaťńese) |
elative | умастонть (umastońť) | уматнестэ (umaťńeste) |
illative | умантень (umańťeń) | уматнес (umaťńes) |
prolative | умаванть (umavańť) | уматнева (umaťńeva) |
translative | — | — |
comparative | умашканть (umaškańť) | уматнешка (umaťńeška) |
abessive | умавтомонть (umavtomońť) | уматневтеме (umaťńevťeme) |
у́ма • (úma) f (uncountable)
ума́ • (umá) m inan