արտասուք

• արտասունք (artasunkʻ) — dialectal

Learned borrowing from Old Armenian արտասուք (artasukʻ). The dialectal form is inherited.

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑɾtɑˈsukʰ/,
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑɾdɑˈsuk/,

արտասուք • (artasukʻ)

1. tear

   արտասուք թափել ― artasukʻ tʻapʻel ― to shed tears, to cry

   արտասուքը կուլ տալ ― artasukʻə kul tal ― 1) to fight back tears, to resist crying; 2) to hide one's pain

   արտասուքը աչկերին ― artasukʻə ačʻkerin ― with tears in one's eyes, crying

2. cry, sob, lament
3. (figuratively) guttation (of plants and trees)

• արցունք (arcʻunkʻ), արտոսր (artosr)

From Proto-Indo-European *draḱu-, plural of *draḱru- +‎ -ք (-kʻ).^[1][2][3]

արտասուք • (artasukʻ) pl

1. tears

   յարտասուս հարկանել, լուծանել ― yartasus harkanel, lucanel ― to melt in tears

   արտասուօք ― artasuōkʻ ― with tears

   ջերմ արտասուս իջուցանել, լալ ջերմ արտասուօք ― ǰerm artasus iǰucʻanel, lal ǰerm artasuōkʻ ― to cry bitterly

   աչք յարտասուս ― ačʻkʻ yartasus ― with tears in the eyes

   արտասուօքն ընթանալ, ոռոգել ― artasuōkʻn əntʻanal, oṙogel ― to water with tears

   արտասուք հոսէին յաչաց նորա ― artasukʻ hosēin yačʻacʻ nora ― the tears ran from his eyes

   սրբել զարտասուս յաչաց ― srbel zartasus yačʻacʻ ― to dry one's tears

The word served as the plural of singulative արտօսր (artōsr).

• Armenian: արտասուք (artasukʻ), արցունք (arcʻunkʻ)

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արտասուք”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “արտասուք”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy