ظاهر

See also: طاهر

Arabic

Etymology 1

Root
ظ ه ر (ẓ h r)
17 terms

Pronunciation

IPA^(key): /ðˤaː.hi.ru/

Verb

ظَاهَرَ • (ẓāhara) III (non-past يُظَاهِرُ (yuẓāhiru), verbal noun ظِهَار (ẓihār) or مُظَاهَرَة (muẓāhara))

to help, to assist, to aid, to support

Conjugation

Conjugation of ظَاهَرَ (III, sound, full passive, verbal nouns ظِهَار, مُظَاهَرَة)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					ظِهَار, مُظَاهَرَة ẓihār, muẓāhara
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُظَاهِر muẓāhir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُظَاهَر muẓāhar
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ظَاهَرْتُ ẓāhartu	ظَاهَرْتَ ẓāharta	ظَاهَرَ ẓāhara	ظَاهَرْتُمَا ẓāhartumā	ظَاهَرَا ẓāharā	ظَاهَرْنَا ẓāharnā	ظَاهَرْتُمْ ẓāhartum	ظَاهَرُوا ẓāharū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	ظَاهَرْتُ ẓāhartu	ظَاهَرْتِ ẓāharti	ظَاهَرَتْ ẓāharat	ظَاهَرْتُمَا ẓāhartumā	ظَاهَرَتَا ẓāharatā	ظَاهَرْنَا ẓāharnā	ظَاهَرْتُنَّ ẓāhartunna	ظَاهَرْنَ ẓāharna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُظَاهِرُ ʔuẓāhiru	تُظَاهِرُ tuẓāhiru	يُظَاهِرُ yuẓāhiru	تُظَاهِرَانِ tuẓāhirāni	يُظَاهِرَانِ yuẓāhirāni	نُظَاهِرُ nuẓāhiru	تُظَاهِرُونَ tuẓāhirūna	يُظَاهِرُونَ yuẓāhirūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُظَاهِرُ ʔuẓāhiru	تُظَاهِرِينَ tuẓāhirīna	تُظَاهِرُ tuẓāhiru	تُظَاهِرَانِ tuẓāhirāni	تُظَاهِرَانِ tuẓāhirāni	نُظَاهِرُ nuẓāhiru	تُظَاهِرْنَ tuẓāhirna	يُظَاهِرْنَ yuẓāhirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُظَاهِرَ ʔuẓāhira	تُظَاهِرَ tuẓāhira	يُظَاهِرَ yuẓāhira	تُظَاهِرَا tuẓāhirā	يُظَاهِرَا yuẓāhirā	نُظَاهِرَ nuẓāhira	تُظَاهِرُوا tuẓāhirū	يُظَاهِرُوا yuẓāhirū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُظَاهِرَ ʔuẓāhira	تُظَاهِرِي tuẓāhirī	تُظَاهِرَ tuẓāhira	تُظَاهِرَا tuẓāhirā	تُظَاهِرَا tuẓāhirā	نُظَاهِرَ nuẓāhira	تُظَاهِرْنَ tuẓāhirna	يُظَاهِرْنَ yuẓāhirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُظَاهِرْ ʔuẓāhir	تُظَاهِرْ tuẓāhir	يُظَاهِرْ yuẓāhir	تُظَاهِرَا tuẓāhirā	يُظَاهِرَا yuẓāhirā	نُظَاهِرْ nuẓāhir	تُظَاهِرُوا tuẓāhirū	يُظَاهِرُوا yuẓāhirū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُظَاهِرْ ʔuẓāhir	تُظَاهِرِي tuẓāhirī	تُظَاهِرْ tuẓāhir	تُظَاهِرَا tuẓāhirā	تُظَاهِرَا tuẓāhirā	نُظَاهِرْ nuẓāhir	تُظَاهِرْنَ tuẓāhirna	يُظَاهِرْنَ yuẓāhirna
imperative الْأَمْر	m		ظَاهِرْ ẓāhir		ظَاهِرَا ẓāhirā			ظَاهِرُوا ẓāhirū
imperative الْأَمْر	f		ظَاهِرِي ẓāhirī		ظَاهِرَا ẓāhirā			ظَاهِرْنَ ẓāhirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	ظُوهِرْتُ ẓūhirtu	ظُوهِرْتَ ẓūhirta	ظُوهِرَ ẓūhira	ظُوهِرْتُمَا ẓūhirtumā	ظُوهِرَا ẓūhirā	ظُوهِرْنَا ẓūhirnā	ظُوهِرْتُمْ ẓūhirtum	ظُوهِرُوا ẓūhirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	ظُوهِرْتُ ẓūhirtu	ظُوهِرْتِ ẓūhirti	ظُوهِرَتْ ẓūhirat	ظُوهِرْتُمَا ẓūhirtumā	ظُوهِرَتَا ẓūhiratā	ظُوهِرْنَا ẓūhirnā	ظُوهِرْتُنَّ ẓūhirtunna	ظُوهِرْنَ ẓūhirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُظَاهَرُ ʔuẓāharu	تُظَاهَرُ tuẓāharu	يُظَاهَرُ yuẓāharu	تُظَاهَرَانِ tuẓāharāni	يُظَاهَرَانِ yuẓāharāni	نُظَاهَرُ nuẓāharu	تُظَاهَرُونَ tuẓāharūna	يُظَاهَرُونَ yuẓāharūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُظَاهَرُ ʔuẓāharu	تُظَاهَرِينَ tuẓāharīna	تُظَاهَرُ tuẓāharu	تُظَاهَرَانِ tuẓāharāni	تُظَاهَرَانِ tuẓāharāni	نُظَاهَرُ nuẓāharu	تُظَاهَرْنَ tuẓāharna	يُظَاهَرْنَ yuẓāharna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُظَاهَرَ ʔuẓāhara	تُظَاهَرَ tuẓāhara	يُظَاهَرَ yuẓāhara	تُظَاهَرَا tuẓāharā	يُظَاهَرَا yuẓāharā	نُظَاهَرَ nuẓāhara	تُظَاهَرُوا tuẓāharū	يُظَاهَرُوا yuẓāharū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُظَاهَرَ ʔuẓāhara	تُظَاهَرِي tuẓāharī	تُظَاهَرَ tuẓāhara	تُظَاهَرَا tuẓāharā	تُظَاهَرَا tuẓāharā	نُظَاهَرَ nuẓāhara	تُظَاهَرْنَ tuẓāharna	يُظَاهَرْنَ yuẓāharna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُظَاهَرْ ʔuẓāhar	تُظَاهَرْ tuẓāhar	يُظَاهَرْ yuẓāhar	تُظَاهَرَا tuẓāharā	يُظَاهَرَا yuẓāharā	نُظَاهَرْ nuẓāhar	تُظَاهَرُوا tuẓāharū	يُظَاهَرُوا yuẓāharū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُظَاهَرْ ʔuẓāhar	تُظَاهَرِي tuẓāharī	تُظَاهَرْ tuẓāhar	تُظَاهَرَا tuẓāharā	تُظَاهَرَا tuẓāharā	نُظَاهَرْ nuẓāhar	تُظَاهَرْنَ tuẓāharna	يُظَاهَرْنَ yuẓāharna

Etymology 2

Derived from the active participle of ظَهَرَ (ẓahara).

Pronunciation

IPA^(key): /ðˤaː.hir/

Adjective

ظَاهِر • (ẓāhir)

apparent, visible
evident, obvious

Antonyms

بَاطِن (bāṭin)

Descendants

Maltese: dieher
→ Azerbaijani: zahir
→ English: zahir
→ Malay: zahir, lahir
- → Indonesian: zahir, lahir
→ Ottoman Turkish: ظاهر (zahir)
- Turkish: zahir
→ Persian: ظاهر (zâher)
- → Punjabi:
  Gurmukhi script: ਜ਼ਾਹਰ (zāhar)
  Shahmukhi script: ظاہر (z̤āhr)
- → Bengali: জহির (johir)
→ Swahili: dhahiri
→ Uyghur: زاھىر (zahir)
→ Uzbek: zohir

Noun

ظَاهِر • (ẓāhir) m (plural ظَوَاهِر (ẓawāhir))

face
surface
what is apparent (as opposed to what is unseen, invisible)
exterior
- 609–632 CE, Qur'an, 57:13:
  بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ
  bāṭinuhu fīhi r-raḥmatu waẓāhiruhu min qibalihi l-ʕaḏābu
  On the near side will be grace and on the far side will be torment.

Declension

Declension of noun ظَاهِر (ẓāhir)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	ظَاهِر ẓāhir	الظَّاهِر aẓ-ẓāhir	ظَاهِر ẓāhir
Nominative	ظَاهِرٌ ẓāhirun	الظَّاهِرُ aẓ-ẓāhiru	ظَاهِرُ ẓāhiru
Accusative	ظَاهِرًا ẓāhiran	الظَّاهِرَ aẓ-ẓāhira	ظَاهِرَ ẓāhira
Genitive	ظَاهِرٍ ẓāhirin	الظَّاهِرِ aẓ-ẓāhiri	ظَاهِرِ ẓāhiri
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	ظَاهِرَيْن ẓāhirayn	الظَّاهِرَيْن aẓ-ẓāhirayn	ظَاهِرَيْ ẓāhiray
Nominative	ظَاهِرَانِ ẓāhirāni	الظَّاهِرَانِ aẓ-ẓāhirāni	ظَاهِرَا ẓāhirā
Accusative	ظَاهِرَيْنِ ẓāhirayni	الظَّاهِرَيْنِ aẓ-ẓāhirayni	ظَاهِرَيْ ẓāhiray
Genitive	ظَاهِرَيْنِ ẓāhirayni	الظَّاهِرَيْنِ aẓ-ẓāhirayni	ظَاهِرَيْ ẓāhiray
Plural	basic broken plural diptote
Plural	Indefinite	Definite	Construct
Informal	ظَوَاهِر ẓawāhir	الظَّوَاهِر aẓ-ẓawāhir	ظَوَاهِر ẓawāhir
Nominative	ظَوَاهِرُ ẓawāhiru	الظَّوَاهِرُ aẓ-ẓawāhiru	ظَوَاهِرُ ẓawāhiru
Accusative	ظَوَاهِرَ ẓawāhira	الظَّوَاهِرَ aẓ-ẓawāhira	ظَوَاهِرَ ẓawāhira
Genitive	ظَوَاهِرَ ẓawāhira	الظَّوَاهِرِ aẓ-ẓawāhiri	ظَوَاهِرِ ẓawāhiri

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic ظَاهِر (ẓāhir, “apparent, visible”).

Adjective

ظاهر • (zahir)

obvious, clear, evident, apparent, manifest, visible
Synonyms: آچق (açık), آشكار (aşikâr), بللی (belli), منجلی (münceli)
external, exterior, relating to the outside parts or surface of something

Descendants

Turkish: zahir

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic ظَاهِر (ẓāhir).

Pronunciation

(Classical Persian) IPA^(key):

(Dari, formal) IPA^(key):
- (Kabuli) IPA^(key):
- (Hazaragi) IPA^(key):

(Iran, formal) IPA^(key):

(Tajik, formal) IPA^(key):

Readings
Classical reading^?	zāhir
Dari reading^?	zāhir
Iranian reading^?	zâher
Tajik reading^?	zohir

Adjective

ظاهر • (zâher)

exterior, external, outer
Synonyms: ببرونی (biruni), خارجی (xâreji)

Antonyms: درونی (daruni), داخلی (dâxeli)
apparent, clear, manifest
Synonyms: هویدا (hoveydâ), واضح (vâzeh), معلوم (ma'lum), آشکار (âškâr), روشن (rowšan)

Antonyms: مخفی (maxfi), پنهان (penhân)
superficial, exoteric
Antonym: باطن (bâten)

Derived terms

ظاهر شدن (zâher šodan)

Descendants

→ Punjabi:
Gurmukhi script: ਜ਼ਾਹਰ (zāhar)

Shahmukhi script: ظاہر (z̤āhr)

Noun

ظاهر • (zâher) (plural ظواهر (zavâher))

appearance, outward look
Synonym: صورت (surat)

Antonym: باطن (bâten)

ظاهر

Arabic

Etymology 1

Pronunciation

Verb

Conjugation

Etymology 2

Pronunciation

Adjective

Antonyms

Descendants

Noun

Declension

Ottoman Turkish

Etymology

Adjective

Descendants

Further reading

Persian

Etymology

Pronunciation

Adjective

Derived terms

Descendants

Noun

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia