فرض

Hello, you have come here looking for the meaning of the word فرض. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word فرض, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say فرض in singular and plural. Everything you need to know about the word فرض you have here. The definition of the word فرض will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofفرض, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Arabic

Etymology 1

Root
ف ر ض (f r ḍ)
10 terms

Verb

فَرَضَ (faraḍa) I (non-past يَفْرِضُ (yafriḍu), verbal noun فَرْض (farḍ))

  1. to ordain
  2. to make obligatory, to oblige
    السَّفَرُ يَفْرِضُ عَلَيْنَا أَنْ نَضِعَ ثِقَتَنَا فِي عَطْفِ الْغُرَبَاءِ.
    as-safaru yafriḍu ʕalaynā ʔan naḍiʕa ṯiqatanā fī ʕaṭfi l-ḡurabāʔi.
    Travel forces us to put our trust in the kindness of strangers.
    • 2004, عَلِيّ شَرِيعَتِي (ʕaliyy šarīʕatī), translated by هادي السيد ياسين, النباهة والاستحمار, دار الأمير:
      إِنَّ أَكْبَرَ قِيَمِ ٱلۡإِنْسَانِ هِيَ تِلْكَ ٱلَّتِي يَبْدَأُ مِنْهَا (بِٱلرَّفْضِ) وَ(عَدَمِ ٱلتَّسْلِيمِ) ٱللَّذَيْنِ يَتَلَخَّصَانِ بِكَلِمَةِ (لَا) وَمِنْهَا بَدَأَ آدَمٌ أَبُو ٱلۡبَشَرِ.. أُمِرَ أَنْ لَا يَأْكُلَ مِنْ تِلْكَ ٱلثَّمَرَةِ، لٰكِنَّهُ اَكَلَ، فَصَارَ بَعْدَئِذٍ بَشَرًا وَهَبَطَ إِلَىٰ ٱلۡأَرْضِ، وِإِلَّا لَكَانَ مَلَكًا لَا مِيزَةَ لَهُ، وَلَصَارَ غَيْرُهُ آدَمَ وَلَفُرِضَ عَلَيْهِ أَنْ يَسْجُدَ أَمَامَهُ، لَكِنَّهُ تَمَرَّدَ فَصَارَ آدَم.
      ʔinna ʔakbara qiyami l-ʔinsāni hiya tilka llatī yabdaʔu minhā (bi-r-rafḍi) wa(ʕadami t-taslīmi) l-laḏayni yatalaḵḵaṣāni bikalimati (lā) waminhā badaʔa ʔādamun ʔabū l-bašari.. ʔumira ʔan lā yaʔkula min tilka ṯ-ṯamarati, lākinnahu akala, faṣāra baʕdaʔiḏin bašaran wahabaṭa ʔilā l-ʔarḍi, wiʔillā lakāna malakan lā mīzata lahu, walaṣāra ḡayruhu ʔādama walafuriḍa ʕalayhi ʔan yasjuda ʔamāmahu, lakinnahu tamarrada faṣāra ʔādam.
      For sure the biggest human value is that from which s/he begings by "refusing" and "not consenting" that are summarised in the word "no" and from it began Adam the father of humanity.. He had been ordered not to eat from that fruit, but he ate, and henceforth he became a human and landed on Earth, if he had not he would have been an angel with no distinguishing feature, and someone else would have become Adam and he would have been obliged to prostrate before him, but he rebelled and so he became Adam.
  3. to impose
Conjugation
Conjugation of فَرَضَ (I, sound, a ~ i, full passive, verbal noun فَرْض)
verbal noun
الْمَصْدَر
فَرْض
farḍ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَارِض
fāriḍ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْرُوض
mafrūḍ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَرَضْتُ
faraḍtu
فَرَضْتَ
faraḍta
فَرَضَ
faraḍa
فَرَضْتُمَا
faraḍtumā
فَرَضَا
faraḍā
فَرَضْنَا
faraḍnā
فَرَضْتُمْ
faraḍtum
فَرَضُوا
faraḍū
f فَرَضْتِ
faraḍti
فَرَضَتْ
faraḍat
فَرَضَتَا
faraḍatā
فَرَضْتُنَّ
faraḍtunna
فَرَضْنَ
faraḍna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْرِضُ
ʔafriḍu
تَفْرِضُ
tafriḍu
يَفْرِضُ
yafriḍu
تَفْرِضَانِ
tafriḍāni
يَفْرِضَانِ
yafriḍāni
نَفْرِضُ
nafriḍu
تَفْرِضُونَ
tafriḍūna
يَفْرِضُونَ
yafriḍūna
f تَفْرِضِينَ
tafriḍīna
تَفْرِضُ
tafriḍu
تَفْرِضَانِ
tafriḍāni
تَفْرِضْنَ
tafriḍna
يَفْرِضْنَ
yafriḍna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْرِضَ
ʔafriḍa
تَفْرِضَ
tafriḍa
يَفْرِضَ
yafriḍa
تَفْرِضَا
tafriḍā
يَفْرِضَا
yafriḍā
نَفْرِضَ
nafriḍa
تَفْرِضُوا
tafriḍū
يَفْرِضُوا
yafriḍū
f تَفْرِضِي
tafriḍī
تَفْرِضَ
tafriḍa
تَفْرِضَا
tafriḍā
تَفْرِضْنَ
tafriḍna
يَفْرِضْنَ
yafriḍna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْرِضْ
ʔafriḍ
تَفْرِضْ
tafriḍ
يَفْرِضْ
yafriḍ
تَفْرِضَا
tafriḍā
يَفْرِضَا
yafriḍā
نَفْرِضْ
nafriḍ
تَفْرِضُوا
tafriḍū
يَفْرِضُوا
yafriḍū
f تَفْرِضِي
tafriḍī
تَفْرِضْ
tafriḍ
تَفْرِضَا
tafriḍā
تَفْرِضْنَ
tafriḍna
يَفْرِضْنَ
yafriḍna
imperative
الْأَمْر
m اِفْرِضْ
ifriḍ
اِفْرِضَا
ifriḍā
اِفْرِضُوا
ifriḍū
f اِفْرِضِي
ifriḍī
اِفْرِضْنَ
ifriḍna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُرِضْتُ
furiḍtu
فُرِضْتَ
furiḍta
فُرِضَ
furiḍa
فُرِضْتُمَا
furiḍtumā
فُرِضَا
furiḍā
فُرِضْنَا
furiḍnā
فُرِضْتُمْ
furiḍtum
فُرِضُوا
furiḍū
f فُرِضْتِ
furiḍti
فُرِضَتْ
furiḍat
فُرِضَتَا
furiḍatā
فُرِضْتُنَّ
furiḍtunna
فُرِضْنَ
furiḍna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْرَضُ
ʔufraḍu
تُفْرَضُ
tufraḍu
يُفْرَضُ
yufraḍu
تُفْرَضَانِ
tufraḍāni
يُفْرَضَانِ
yufraḍāni
نُفْرَضُ
nufraḍu
تُفْرَضُونَ
tufraḍūna
يُفْرَضُونَ
yufraḍūna
f تُفْرَضِينَ
tufraḍīna
تُفْرَضُ
tufraḍu
تُفْرَضَانِ
tufraḍāni
تُفْرَضْنَ
tufraḍna
يُفْرَضْنَ
yufraḍna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْرَضَ
ʔufraḍa
تُفْرَضَ
tufraḍa
يُفْرَضَ
yufraḍa
تُفْرَضَا
tufraḍā
يُفْرَضَا
yufraḍā
نُفْرَضَ
nufraḍa
تُفْرَضُوا
tufraḍū
يُفْرَضُوا
yufraḍū
f تُفْرَضِي
tufraḍī
تُفْرَضَ
tufraḍa
تُفْرَضَا
tufraḍā
تُفْرَضْنَ
tufraḍna
يُفْرَضْنَ
yufraḍna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْرَضْ
ʔufraḍ
تُفْرَضْ
tufraḍ
يُفْرَضْ
yufraḍ
تُفْرَضَا
tufraḍā
يُفْرَضَا
yufraḍā
نُفْرَضْ
nufraḍ
تُفْرَضُوا
tufraḍū
يُفْرَضُوا
yufraḍū
f تُفْرَضِي
tufraḍī
تُفْرَضْ
tufraḍ
تُفْرَضَا
tufraḍā
تُفْرَضْنَ
tufraḍna
يُفْرَضْنَ
yufraḍna

Verb

فَرَّضَ (farraḍa) II (non-past يُفَرِّضُ (yufarriḍu), verbal noun تَفْرِيض (tafrīḍ))

  1. to notch, to make incisions in
Conjugation
Conjugation of فَرَّضَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْرِيض)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَفْرِيض
tafrīḍ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُفَرِّض
mufarriḍ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُفَرَّض
mufarraḍ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَرَّضْتُ
farraḍtu
فَرَّضْتَ
farraḍta
فَرَّضَ
farraḍa
فَرَّضْتُمَا
farraḍtumā
فَرَّضَا
farraḍā
فَرَّضْنَا
farraḍnā
فَرَّضْتُمْ
farraḍtum
فَرَّضُوا
farraḍū
f فَرَّضْتِ
farraḍti
فَرَّضَتْ
farraḍat
فَرَّضَتَا
farraḍatā
فَرَّضْتُنَّ
farraḍtunna
فَرَّضْنَ
farraḍna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَرِّضُ
ʔufarriḍu
تُفَرِّضُ
tufarriḍu
يُفَرِّضُ
yufarriḍu
تُفَرِّضَانِ
tufarriḍāni
يُفَرِّضَانِ
yufarriḍāni
نُفَرِّضُ
nufarriḍu
تُفَرِّضُونَ
tufarriḍūna
يُفَرِّضُونَ
yufarriḍūna
f تُفَرِّضِينَ
tufarriḍīna
تُفَرِّضُ
tufarriḍu
تُفَرِّضَانِ
tufarriḍāni
تُفَرِّضْنَ
tufarriḍna
يُفَرِّضْنَ
yufarriḍna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَرِّضَ
ʔufarriḍa
تُفَرِّضَ
tufarriḍa
يُفَرِّضَ
yufarriḍa
تُفَرِّضَا
tufarriḍā
يُفَرِّضَا
yufarriḍā
نُفَرِّضَ
nufarriḍa
تُفَرِّضُوا
tufarriḍū
يُفَرِّضُوا
yufarriḍū
f تُفَرِّضِي
tufarriḍī
تُفَرِّضَ
tufarriḍa
تُفَرِّضَا
tufarriḍā
تُفَرِّضْنَ
tufarriḍna
يُفَرِّضْنَ
yufarriḍna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَرِّضْ
ʔufarriḍ
تُفَرِّضْ
tufarriḍ
يُفَرِّضْ
yufarriḍ
تُفَرِّضَا
tufarriḍā
يُفَرِّضَا
yufarriḍā
نُفَرِّضْ
nufarriḍ
تُفَرِّضُوا
tufarriḍū
يُفَرِّضُوا
yufarriḍū
f تُفَرِّضِي
tufarriḍī
تُفَرِّضْ
tufarriḍ
تُفَرِّضَا
tufarriḍā
تُفَرِّضْنَ
tufarriḍna
يُفَرِّضْنَ
yufarriḍna
imperative
الْأَمْر
m فَرِّضْ
farriḍ
فَرِّضَا
farriḍā
فَرِّضُوا
farriḍū
f فَرِّضِي
farriḍī
فَرِّضْنَ
farriḍna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُرِّضْتُ
furriḍtu
فُرِّضْتَ
furriḍta
فُرِّضَ
furriḍa
فُرِّضْتُمَا
furriḍtumā
فُرِّضَا
furriḍā
فُرِّضْنَا
furriḍnā
فُرِّضْتُمْ
furriḍtum
فُرِّضُوا
furriḍū
f فُرِّضْتِ
furriḍti
فُرِّضَتْ
furriḍat
فُرِّضَتَا
furriḍatā
فُرِّضْتُنَّ
furriḍtunna
فُرِّضْنَ
furriḍna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَرَّضُ
ʔufarraḍu
تُفَرَّضُ
tufarraḍu
يُفَرَّضُ
yufarraḍu
تُفَرَّضَانِ
tufarraḍāni
يُفَرَّضَانِ
yufarraḍāni
نُفَرَّضُ
nufarraḍu
تُفَرَّضُونَ
tufarraḍūna
يُفَرَّضُونَ
yufarraḍūna
f تُفَرَّضِينَ
tufarraḍīna
تُفَرَّضُ
tufarraḍu
تُفَرَّضَانِ
tufarraḍāni
تُفَرَّضْنَ
tufarraḍna
يُفَرَّضْنَ
yufarraḍna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَرَّضَ
ʔufarraḍa
تُفَرَّضَ
tufarraḍa
يُفَرَّضَ
yufarraḍa
تُفَرَّضَا
tufarraḍā
يُفَرَّضَا
yufarraḍā
نُفَرَّضَ
nufarraḍa
تُفَرَّضُوا
tufarraḍū
يُفَرَّضُوا
yufarraḍū
f تُفَرَّضِي
tufarraḍī
تُفَرَّضَ
tufarraḍa
تُفَرَّضَا
tufarraḍā
تُفَرَّضْنَ
tufarraḍna
يُفَرَّضْنَ
yufarraḍna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَرَّضْ
ʔufarraḍ
تُفَرَّضْ
tufarraḍ
يُفَرَّضْ
yufarraḍ
تُفَرَّضَا
tufarraḍā
يُفَرَّضَا
yufarraḍā
نُفَرَّضْ
nufarraḍ
تُفَرَّضُوا
tufarraḍū
يُفَرَّضُوا
yufarraḍū
f تُفَرَّضِي
tufarraḍī
تُفَرَّضْ
tufarraḍ
تُفَرَّضَا
tufarraḍā
تُفَرَّضْنَ
tufarraḍna
يُفَرَّضْنَ
yufarraḍna

Etymology 2

Noun

فَرْض (farḍm (plural فُرُوض (furūḍ))

  1. verbal noun of فَرَضَ (faraḍa) (form I)
  2. duty
Declension
Declension of noun فَرْض (farḍ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فَرْض
farḍ
الْفَرْض
al-farḍ
فَرْض
farḍ
nominative فَرْضٌ
farḍun
الْفَرْضُ
al-farḍu
فَرْضُ
farḍu
accusative فَرْضًا
farḍan
الْفَرْضَ
al-farḍa
فَرْضَ
farḍa
genitive فَرْضٍ
farḍin
الْفَرْضِ
al-farḍi
فَرْضِ
farḍi
dual indefinite definite construct
informal فَرْضَيْن
farḍayn
الْفَرْضَيْن
al-farḍayn
فَرْضَيْ
farḍay
nominative فَرْضَانِ
farḍāni
الْفَرْضَانِ
al-farḍāni
فَرْضَا
farḍā
accusative فَرْضَيْنِ
farḍayni
الْفَرْضَيْنِ
al-farḍayni
فَرْضَيْ
farḍay
genitive فَرْضَيْنِ
farḍayni
الْفَرْضَيْنِ
al-farḍayni
فَرْضَيْ
farḍay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal فُرُوض
furūḍ
الْفُرُوض
al-furūḍ
فُرُوض
furūḍ
nominative فُرُوضٌ
furūḍun
الْفُرُوضُ
al-furūḍu
فُرُوضُ
furūḍu
accusative فُرُوضًا
furūḍan
الْفُرُوضَ
al-furūḍa
فُرُوضَ
furūḍa
genitive فُرُوضٍ
furūḍin
الْفُرُوضِ
al-furūḍi
فُرُوضِ
furūḍi
Derived terms
Descendants

Malay

Noun

فرض (plural فرض-فرض or فرض٢)

  1. Jawi spelling of fardu.‎‎

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic فَرْض (farḍ).

Pronunciation

Readings
Classical reading? farz
Dari reading? farz
Iranian reading? farz
Tajik reading? farz

Noun

فرض (farz) (plural فرض‌ها)

  1. hypothesis, supposition
  2. presumption, supposition
  3. obligation, duty, must
  4. (Islam) fard, religious duty

Adjective

Dari فرض
Iranian Persian
Tajik фарз

فرض (farz)

  1. essential, obligatory

Derived terms

Descendants

See also

South Levantine Arabic

Etymology

From Arabic فَرَضَ (faraḍa).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.radˤ/,
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

فرض (faraḍ) I (present بفرض (bifriḍ))

  1. to assume, to stipulate
  2. to impose

Conjugation

Conjugation of فرض
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m فرضت (faraḍt) فرضت (faraḍt) فرض (faraḍ) فرضنا (faraḍna) فرضتو (faraḍtu) فرضو (faraḍu)
f فرضتي (faraḍti) فرضت (farḍat)
present m بفرض (bafriḍ) بتفرض (btifriḍ) بفرض (bifriḍ) منفرض (mnifriḍ) بتفرضو (btifriḍu) بفرضو (bifriḍu)
f بتفرضي (btifriḍi) بتفرض (btifriḍ)
subjunctive m أفرض (ʔafriḍ) تفرض (tifriḍ) يفرض (yifriḍ) نفرض (nifriḍ) تفرضو (tifriḍu) يفرضو (yifriḍu)
f تفرضي (tifriḍi) تفرض (tifriḍ)
imperative m افرض (ifriḍ) افرضو (ifriḍu)
f افرضي (ifriḍi)

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian فَرْض (farz), from Arabic فَرْض (farḍ). First attested in c. 1534 as Middle Hindi فرض (farz).

Pronunciation

Adjective

فَرْض (farz) (indeclinable, Hindi spelling फ़र्ज़)

  1. obligatory; compulsory

Noun

فَرْض (farzm (formal plural فَرَائِض (farāiz), Hindi spelling फ़र्ज़)

  1. duty (ie. responsibility)
  2. moral obligation
  3. (chiefly Jurisprudence) a compulsory; mandatory act
  4. (religion) fard, a religious duty or a divine command
  5. (by extension, Islam) the fard prayer
  6. right (often moral but not limited to, also legal)
    Synonym: حَق (haq)
  7. (by extension) rightful inheritance (ie. the right of inheritors to inherit the deceased's wealth)
  8. supposition

Declension

Declension of فرض
singular plural
direct فَرْض (farz) فَرْض (farz)
oblique فَرْض (farz) فَرْضوں (farzõ)
vocative فَرْض (farz) فَرْضو (farzo)

Derived terms

References

  1. ^ فرض”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.

Further reading

  • فرض”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary , Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
  • Fallon, Platts, Qureshi, Shakespear (2024) “فرض”, in Digital Dictionaries of South Asia