अनिल m
From a derivative of *h₂enh₁- (“breathe”) (see अन् (an, “to breathe”)). Compare Ancient Greek ἄνεμος (ánemos, “wind, breeze”), Old Armenian անձն (anjn, “person”) and հողմ (hołm, “wind”), Old Frisian omma (“breath”), Latin animus, anima.
अनिल • (ánila) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | अनिलः (ánilaḥ) | अनिलौ (ánilau) अनिला¹ (ánilā¹) |
अनिलाः (ánilāḥ) अनिलासः¹ (ánilāsaḥ¹) |
| vocative | अनिल (ánila) | अनिलौ (ánilau) अनिला¹ (ánilā¹) |
अनिलाः (ánilāḥ) अनिलासः¹ (ánilāsaḥ¹) |
| accusative | अनिलम् (ánilam) | अनिलौ (ánilau) अनिला¹ (ánilā¹) |
अनिलान् (ánilān) |
| instrumental | अनिलेन (ánilena) | अनिलाभ्याम् (ánilābhyām) | अनिलैः (ánilaiḥ) अनिलेभिः¹ (ánilebhiḥ¹) |
| dative | अनिलाय (ánilāya) | अनिलाभ्याम् (ánilābhyām) | अनिलेभ्यः (ánilebhyaḥ) |
| ablative | अनिलात् (ánilāt) | अनिलाभ्याम् (ánilābhyām) | अनिलेभ्यः (ánilebhyaḥ) |
| genitive | अनिलस्य (ánilasya) | अनिलयोः (ánilayoḥ) | अनिलानाम् (ánilānām) |
| locative | अनिले (ánile) | अनिलयोः (ánilayoḥ) | अनिलेषु (ánileṣu) |