अनिल m
From a derivative of *h₂enh₁- (“breathe”) (see अन् (an, “to breathe”)). Compare Ancient Greek ἄνεμος (ánemos, “wind, breeze”), Old Armenian անձն (anjn, “person”) and հողմ (hołm, “wind”), Old Frisian omma (“breath”), Latin animus, anima.
अनिल • (ánila) stem, m
Masculine a-stem declension of अनिल (ánila) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अनिलः ánilaḥ |
अनिलौ / अनिला¹ ánilau / ánilā¹ |
अनिलाः / अनिलासः¹ ánilāḥ / ánilāsaḥ¹ |
Vocative | अनिल ánila |
अनिलौ / अनिला¹ ánilau / ánilā¹ |
अनिलाः / अनिलासः¹ ánilāḥ / ánilāsaḥ¹ |
Accusative | अनिलम् ánilam |
अनिलौ / अनिला¹ ánilau / ánilā¹ |
अनिलान् ánilān |
Instrumental | अनिलेन ánilena |
अनिलाभ्याम् ánilābhyām |
अनिलैः / अनिलेभिः¹ ánilaiḥ / ánilebhiḥ¹ |
Dative | अनिलाय ánilāya |
अनिलाभ्याम् ánilābhyām |
अनिलेभ्यः ánilebhyaḥ |
Ablative | अनिलात् ánilāt |
अनिलाभ्याम् ánilābhyām |
अनिलेभ्यः ánilebhyaḥ |
Genitive | अनिलस्य ánilasya |
अनिलयोः ánilayoḥ |
अनिलानाम् ánilānām |
Locative | अनिले ánile |
अनिलयोः ánilayoḥ |
अनिलेषु ánileṣu |
Notes |
|