अनिल m
From a derivative of *h₂enh₁- (“breathe”) (see अन् (an, “to breathe”)). Compare Ancient Greek ἄνεμος (ánemos, “wind, breeze”), Old Armenian անձն (anjn, “person”) and հողմ (hołm, “wind”), Old Frisian omma (“breath”), Latin animus, anima.
अनिल • (ánila) stem, m
| Masculine a-stem declension of अनिल (ánila) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अनिलः ánilaḥ |
अनिलौ / अनिला¹ ánilau / ánilā¹ |
अनिलाः / अनिलासः¹ ánilāḥ / ánilāsaḥ¹ |
| Vocative | अनिल ánila |
अनिलौ / अनिला¹ ánilau / ánilā¹ |
अनिलाः / अनिलासः¹ ánilāḥ / ánilāsaḥ¹ |
| Accusative | अनिलम् ánilam |
अनिलौ / अनिला¹ ánilau / ánilā¹ |
अनिलान् ánilān |
| Instrumental | अनिलेन ánilena |
अनिलाभ्याम् ánilābhyām |
अनिलैः / अनिलेभिः¹ ánilaiḥ / ánilebhiḥ¹ |
| Dative | अनिलाय ánilāya |
अनिलाभ्याम् ánilābhyām |
अनिलेभ्यः ánilebhyaḥ |
| Ablative | अनिलात् ánilāt |
अनिलाभ्याम् ánilābhyām |
अनिलेभ्यः ánilebhyaḥ |
| Genitive | अनिलस्य ánilasya |
अनिलयोः ánilayoḥ |
अनिलानाम् ánilānām |
| Locative | अनिले ánile |
अनिलयोः ánilayoḥ |
अनिलेषु ánileṣu |
| Notes |
| ||