Borrowed from Sanskrit विभक्ति (vibhakti).
विभक्ति • (vibhakti) f
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | विभक्ति vibhakti |
विभक्तियाँ vibhaktiyā̃ |
| oblique | विभक्ति vibhakti |
विभक्तियों vibhaktiyõ |
| vocative | विभक्ति vibhakti |
विभक्तियो vibhaktiyo |
Compound of वि- (vi-, “apart”) + भक्ति (bhaktí, “division”).
विभक्ति • (vibhaktí) stem, f
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | विभक्तिः (vibhaktíḥ) | विभक्ती (vibhaktī́) | विभक्तयः (vibhaktáyaḥ) |
| vocative | विभक्ते (víbhakte) | विभक्ती (víbhaktī) | विभक्तयः (víbhaktayaḥ) |
| accusative | विभक्तिम् (vibhaktím) | विभक्ती (vibhaktī́) | विभक्तीः (vibhaktī́ḥ) |
| instrumental | विभक्त्या (vibhaktyā́) विभक्ती¹ (vibhaktī́¹) |
विभक्तिभ्याम् (vibhaktíbhyām) | विभक्तिभिः (vibhaktíbhiḥ) |
| dative | विभक्तये (vibhaktáye) विभक्त्यै² (vibhaktyaí²) विभक्ती¹ (vibhaktī́¹) |
विभक्तिभ्याम् (vibhaktíbhyām) | विभक्तिभ्यः (vibhaktíbhyaḥ) |
| ablative | विभक्तेः (vibhaktéḥ) विभक्त्याः² (vibhaktyā́ḥ²) विभक्त्यै³ (vibhaktyaí³) |
विभक्तिभ्याम् (vibhaktíbhyām) | विभक्तिभ्यः (vibhaktíbhyaḥ) |
| genitive | विभक्तेः (vibhaktéḥ) विभक्त्याः² (vibhaktyā́ḥ²) विभक्त्यै³ (vibhaktyaí³) |
विभक्त्योः (vibhaktyóḥ) | विभक्तीनाम् (vibhaktīnā́m) |
| locative | विभक्तौ (vibhaktaú) विभक्त्याम्² (vibhaktyā́m²) विभक्ता¹ (vibhaktā́¹) |
विभक्त्योः (vibhaktyóḥ) | विभक्तिषु (vibhaktíṣu) |