From Proto-Indo-Iranian *Hsūktás (“well spoken; a good word”), from Proto-Indo-European *h₁su-ukt-ó-s, from *h₁su- + *wekʷ-. Cognate with Avestan 𐬵𐬏𐬑𐬙𐬀 (hūxta). By surface analysis, सु- (su-, “good, well”) + उक्त (ukta, “said, spoken”).
सूक्त • (sūktá) stem
Masculine a-stem declension of सूक्त (sūktá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सूक्तः sūktáḥ |
सूक्तौ / सूक्ता¹ sūktaú / sūktā́¹ |
सूक्ताः / सूक्तासः¹ sūktā́ḥ / sūktā́saḥ¹ |
Vocative | सूक्त sū́kta |
सूक्तौ / सूक्ता¹ sū́ktau / sū́ktā¹ |
सूक्ताः / सूक्तासः¹ sū́ktāḥ / sū́ktāsaḥ¹ |
Accusative | सूक्तम् sūktám |
सूक्तौ / सूक्ता¹ sūktaú / sūktā́¹ |
सूक्तान् sūktā́n |
Instrumental | सूक्तेन sūkténa |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तैः / सूक्तेभिः¹ sūktaíḥ / sūktébhiḥ¹ |
Dative | सूक्ताय sūktā́ya |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तेभ्यः sūktébhyaḥ |
Ablative | सूक्तात् sūktā́t |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तेभ्यः sūktébhyaḥ |
Genitive | सूक्तस्य sūktásya |
सूक्तयोः sūktáyoḥ |
सूक्तानाम् sūktā́nām |
Locative | सूक्ते sūkté |
सूक्तयोः sūktáyoḥ |
सूक्तेषु sūktéṣu |
Notes |
|
Feminine ā-stem declension of सूक्ता (sūktā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सूक्ता sūktā́ |
सूक्ते sūkté |
सूक्ताः sūktā́ḥ |
Vocative | सूक्ते sū́kte |
सूक्ते sū́kte |
सूक्ताः sū́ktāḥ |
Accusative | सूक्ताम् sūktā́m |
सूक्ते sūkté |
सूक्ताः sūktā́ḥ |
Instrumental | सूक्तया / सूक्ता¹ sūktáyā / sūktā́¹ |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्ताभिः sūktā́bhiḥ |
Dative | सूक्तायै sūktā́yai |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्ताभ्यः sūktā́bhyaḥ |
Ablative | सूक्तायाः / सूक्तायै² sūktā́yāḥ / sūktā́yai² |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्ताभ्यः sūktā́bhyaḥ |
Genitive | सूक्तायाः / सूक्तायै² sūktā́yāḥ / sūktā́yai² |
सूक्तयोः sūktáyoḥ |
सूक्तानाम् sūktā́nām |
Locative | सूक्तायाम् sūktā́yām |
सूक्तयोः sūktáyoḥ |
सूक्तासु sūktā́su |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of सूक्त (sūktá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सूक्तम् sūktám |
सूक्ते sūkté |
सूक्तानि / सूक्ता¹ sūktā́ni / sūktā́¹ |
Vocative | सूक्त sū́kta |
सूक्ते sū́kte |
सूक्तानि / सूक्ता¹ sū́ktāni / sū́ktā¹ |
Accusative | सूक्तम् sūktám |
सूक्ते sūkté |
सूक्तानि / सूक्ता¹ sūktā́ni / sūktā́¹ |
Instrumental | सूक्तेन sūkténa |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तैः / सूक्तेभिः¹ sūktaíḥ / sūktébhiḥ¹ |
Dative | सूक्ताय sūktā́ya |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तेभ्यः sūktébhyaḥ |
Ablative | सूक्तात् sūktā́t |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तेभ्यः sūktébhyaḥ |
Genitive | सूक्तस्य sūktásya |
सूक्तयोः sūktáyoḥ |
सूक्तानाम् sūktā́nām |
Locative | सूक्ते sūkté |
सूक्तयोः sūktáyoḥ |
सूक्तेषु sūktéṣu |
Notes |
|
सूक्त • (sūktá) stem, n
Neuter a-stem declension of सूक्त (sūktá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सूक्तम् sūktám |
सूक्ते sūkté |
सूक्तानि / सूक्ता¹ sūktā́ni / sūktā́¹ |
Vocative | सूक्त sū́kta |
सूक्ते sū́kte |
सूक्तानि / सूक्ता¹ sū́ktāni / sū́ktā¹ |
Accusative | सूक्तम् sūktám |
सूक्ते sūkté |
सूक्तानि / सूक्ता¹ sūktā́ni / sūktā́¹ |
Instrumental | सूक्तेन sūkténa |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तैः / सूक्तेभिः¹ sūktaíḥ / sūktébhiḥ¹ |
Dative | सूक्ताय sūktā́ya |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तेभ्यः sūktébhyaḥ |
Ablative | सूक्तात् sūktā́t |
सूक्ताभ्याम् sūktā́bhyām |
सूक्तेभ्यः sūktébhyaḥ |
Genitive | सूक्तस्य sūktásya |
सूक्तयोः sūktáyoḥ |
सूक्तानाम् sūktā́nām |
Locative | सूक्ते sūkté |
सूक्तयोः sūktáyoḥ |
सूक्तेषु sūktéṣu |
Notes |
|