हेमन्त m
| Case \ Number | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative (first) | हेमन्तो (hemanto) | हेमन्ता (hemantā) |
| Accusative (second) | हेमन्तं (hemantaṃ) | हेमन्ते (hemante) |
| Instrumental (third) | हेमन्तेन (hemantena) | हेमन्तेहि (hemantehi) or हेमन्तेभि (hemantebhi) |
| Dative (fourth) | हेमन्तस्स (hemantassa) or हेमन्ताय (hemantāya) or हेमन्तत्थं (hemantatthaṃ) | हेमन्तानं (hemantānaṃ) |
| Ablative (fifth) | हेमन्तस्मा (hemantasmā) or हेमन्तम्हा (hemantamhā) or हेमन्ता (hemantā) | हेमन्तेहि (hemantehi) or हेमन्तेभि (hemantebhi) |
| Genitive (sixth) | हेमन्तस्स (hemantassa) | हेमन्तानं (hemantānaṃ) |
| Locative (seventh) | हेमन्तस्मिं (hemantasmiṃ) or हेमन्तम्हि (hemantamhi) or हेमन्ते (hemante) | हेमन्तेसु (hemantesu) |
| Vocative (calling) | हेमन्त (hemanta) | हेमन्ता (hemantā) |
From Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰaymantás, from Proto-Indo-European *ǵʰeyméns, from *ǵʰey- (“winter”). Cognate with Latin hībernum (“winter”), Ancient Greek χεῖμᾰ (kheîma), Persian زمستان (zemestân), Old Armenian ձմեռն (jmeṙn), Avestan 𐬰𐬌𐬌𐬃 (ziiā̊, “winter”).
हेमन्त • (hemantá) stem, m
| Masculine a-stem declension of हेमन्त (hemantá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | हेमन्तः hemantáḥ |
हेमन्तौ / हेमन्ता¹ hemantaú / hemantā́¹ |
हेमन्ताः / हेमन्तासः¹ hemantā́ḥ / hemantā́saḥ¹ |
| Vocative | हेमन्त hémanta |
हेमन्तौ / हेमन्ता¹ hémantau / hémantā¹ |
हेमन्ताः / हेमन्तासः¹ hémantāḥ / hémantāsaḥ¹ |
| Accusative | हेमन्तम् hemantám |
हेमन्तौ / हेमन्ता¹ hemantaú / hemantā́¹ |
हेमन्तान् hemantā́n |
| Instrumental | हेमन्तेन hemanténa |
हेमन्ताभ्याम् hemantā́bhyām |
हेमन्तैः / हेमन्तेभिः¹ hemantaíḥ / hemantébhiḥ¹ |
| Dative | हेमन्ताय hemantā́ya |
हेमन्ताभ्याम् hemantā́bhyām |
हेमन्तेभ्यः hemantébhyaḥ |
| Ablative | हेमन्तात् hemantā́t |
हेमन्ताभ्याम् hemantā́bhyām |
हेमन्तेभ्यः hemantébhyaḥ |
| Genitive | हेमन्तस्य hemantásya |
हेमन्तयोः hemantáyoḥ |
हेमन्तानाम् hemantā́nām |
| Locative | हेमन्ते hemanté |
हेमन्तयोः hemantáyoḥ |
हेमन्तेषु hemantéṣu |
| Notes |
| ||