உறுத்து

Tamil

Etymology

Causative of உறு (uṟu).

Pronunciation

IPA^(key): /urut̪ːɯ/

Verb

உறுத்து • (uṟuttu)

(transitive) to cause to be, originate
Synonym: உண்டாக்கு (uṇṭākku)
to to put up (as the saddle on a horse), fit up
Synonym: அமை (amai)
to arrange to get, cause to obtain
Synonym: அடைவி (aṭaivi)
to bring in contact, clap together
Synonym: ஒற்று (oṟṟu)
to insert, encase
Synonym: பதி (pati)
to strongly impress upon the mind
Synonym: மனத்தழுந்தச்செய் (maṉattaḻuntaccey)
to cause pain, irritate
Synonym: அழுத்து (aḻuttu)
to afflict, rankle, cause pain of mind
to increase
Synonym: மிகு (miku)
to spread out, open
Synonym: விரி (viri)
to huff, rage

Conjugation

Conjugation of உறுத்து (uṟuttu)

References

University of Madras (1924–1936) “உறுத்து”, in Tamil Lexicon, Madras : Diocesan Press

உறுத்து

Tamil

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

References

Wikious

Boobota

Sagapedia

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
singular affective	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	உறுத்துகிறேன் uṟuttukiṟēṉ	உறுத்துகிறாய் uṟuttukiṟāy	உறுத்துகிறான் uṟuttukiṟāṉ	உறுத்துகிறாள் uṟuttukiṟāḷ	உறுத்துகிறார் uṟuttukiṟār	உறுத்துகிறது uṟuttukiṟatu
past	உறுத்தினேன் uṟuttiṉēṉ	உறுத்தினாய் uṟuttiṉāy	உறுத்தினான் uṟuttiṉāṉ	உறுத்தினாள் uṟuttiṉāḷ	உறுத்தினார் uṟuttiṉār	உறுத்தியது uṟuttiyatu
future	உறுத்துவேன் uṟuttuvēṉ	உறுத்துவாய் uṟuttuvāy	உறுத்துவான் uṟuttuvāṉ	உறுத்துவாள் uṟuttuvāḷ	உறுத்துவார் uṟuttuvār	உறுத்தும் uṟuttum
future negative	உறுத்தமாட்டேன் uṟuttamāṭṭēṉ	உறுத்தமாட்டாய் uṟuttamāṭṭāy	உறுத்தமாட்டான் uṟuttamāṭṭāṉ	உறுத்தமாட்டாள் uṟuttamāṭṭāḷ	உறுத்தமாட்டார் uṟuttamāṭṭār	உறுத்தாது uṟuttātu
negative	உறுத்தவில்லை uṟuttavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
plural affective	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	உறுத்துகிறோம் uṟuttukiṟōm	உறுத்துகிறீர்கள் uṟuttukiṟīrkaḷ	உறுத்துகிறார்கள் uṟuttukiṟārkaḷ		உறுத்துகின்றன uṟuttukiṉṟaṉa
past	உறுத்தினோம் uṟuttiṉōm	உறுத்தினீர்கள் uṟuttiṉīrkaḷ	உறுத்தினார்கள் uṟuttiṉārkaḷ		உறுத்தின uṟuttiṉa
future	உறுத்துவோம் uṟuttuvōm	உறுத்துவீர்கள் uṟuttuvīrkaḷ	உறுத்துவார்கள் uṟuttuvārkaḷ		உறுத்துவன uṟuttuvaṉa
future negative	உறுத்தமாட்டோம் uṟuttamāṭṭōm	உறுத்தமாட்டீர்கள் uṟuttamāṭṭīrkaḷ	உறுத்தமாட்டார்கள் uṟuttamāṭṭārkaḷ		உறுத்தா uṟuttā
negative	உறுத்தவில்லை uṟuttavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
imperative	உறுத்து uṟuttu			உறுத்துங்கள் uṟuttuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
negative imperative	உறுத்தாதே uṟuttātē			உறுத்தாதீர்கள் uṟuttātīrkaḷ
perfect	present		past		future
perfect	past of உறுத்திவிடு (uṟuttiviṭu)		past of உறுத்திவிட்டிரு (uṟuttiviṭṭiru)		future of உறுத்திவிடு (uṟuttiviṭu)
progressive	உறுத்திக்கொண்டிரு uṟuttikkoṇṭiru
effective	உறுத்தப்படு uṟuttappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	உறுத்த uṟutta			உறுத்தாமல் இருக்க uṟuttāmal irukka
potential	உறுத்தலாம் uṟuttalām			உறுத்தாமல் இருக்கலாம் uṟuttāmal irukkalām
cohortative	உறுத்தட்டும் uṟuttaṭṭum			உறுத்தாமல் இருக்கட்டும் uṟuttāmal irukkaṭṭum
casual conditional	உறுத்துவதால் uṟuttuvatāl			உறுத்தாததால் uṟuttātatāl
conditional	உறுத்தினால் uṟuttiṉāl			உறுத்தாவிட்டால் uṟuttāviṭṭāl
adverbial participle	உறுத்தி uṟutti			உறுத்தாமல் uṟuttāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
adjectival participle	உறுத்துகிற uṟuttukiṟa	உறுத்திய uṟuttiya	உறுத்தும் uṟuttum	உறுத்தாத uṟuttāta
verbal noun	singular				plural
verbal noun	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	உறுத்துகிறவன் uṟuttukiṟavaṉ	உறுத்துகிறவள் uṟuttukiṟavaḷ	உறுத்துகிறவர் uṟuttukiṟavar	உறுத்துகிறது uṟuttukiṟatu	உறுத்துகிறவர்கள் uṟuttukiṟavarkaḷ	உறுத்துகிறவை uṟuttukiṟavai
past	உறுத்தியவன் uṟuttiyavaṉ	உறுத்தியவள் uṟuttiyavaḷ	உறுத்தியவர் uṟuttiyavar	உறுத்தியது uṟuttiyatu	உறுத்தியவர்கள் uṟuttiyavarkaḷ	உறுத்தியவை uṟuttiyavai
future	உறுத்துபவன் uṟuttupavaṉ	உறுத்துபவள் uṟuttupavaḷ	உறுத்துபவர் uṟuttupavar	உறுத்துவது uṟuttuvatu	உறுத்துபவர்கள் uṟuttupavarkaḷ	உறுத்துபவை uṟuttupavai
negative	உறுத்தாதவன் uṟuttātavaṉ	உறுத்தாதவள் uṟuttātavaḷ	உறுத்தாதவர் uṟuttātavar	உறுத்தாதது uṟuttātatu	உறுத்தாதவர்கள் uṟuttātavarkaḷ	உறுத்தாதவை uṟuttātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
gerund	உறுத்துவது uṟuttuvatu		உறுத்துதல் uṟuttutal		உறுத்தல் uṟuttal