From ᾰ̓ντονομᾰ́ζω (antonomázō, “to name instead, call by a new name”) + -ῐ́ᾱ (-íā).
ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱ • (antonomasíā) f (genitive ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱ hē antonomasíā |
τὼ ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱ tṑ antonomasíā |
αἱ ᾰ̓ντονομᾰσῐ́αι hai antonomasíai | ||||||||||
Genitive | τῆς ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱς tês antonomasíās |
τοῖν ᾰ̓ντονομᾰσῐ́αιν toîn antonomasíain |
τῶν ᾰ̓ντονομᾰσῐῶν tôn antonomasiôn | ||||||||||
Dative | τῇ ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾳ têi antonomasíāi |
τοῖν ᾰ̓ντονομᾰσῐ́αιν toîn antonomasíain |
ταῖς ᾰ̓ντονομᾰσῐ́αις taîs antonomasíais | ||||||||||
Accusative | τὴν ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱν tḕn antonomasíān |
τὼ ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱ tṑ antonomasíā |
τᾱ̀ς ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱς tā̀s antonomasíās | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱ antonomasíā |
ᾰ̓ντονομᾰσῐ́ᾱ antonomasíā |
ᾰ̓ντονομᾰσῐ́αι antonomasíai | ||||||||||
Notes: |
|