donaco

Composé de la racine donac (« faire cadeau, donner en présent ») et de la finale -o (substantif).

donaco \do.ˈna.t͡so\

1. Cadeau, don.
   • (Ekz. §15) “Mi faras al vi donacon,” daŭrigis la feino, “ke ĉe ĉiu vorto, kiun vi diros, el via buŝo eliros aŭ floro aŭ multekosta ŝtono.”

     "Je vous fais un cadeau," continua la fée, "qu’à chaque mot que vous direz, une fleur ou une pierre précieuse sortira de votre bouche."

   • (Ekz. §19) "mi faras al vi donacon, ke ĉe ĉiu vorto, kiun vi parolos, eliros el via buŝo aŭ serpento aŭ rano.”

     "… je vous fais un cadeau, qu’à chaque mot, quand vous parlerez, sortira de votre bouche, soit un serpent, soit une grenouille."

• France (Toulouse) : écouter « donaco  »

• donaco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

• donaco sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• donaco sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Racine(s) ou affixe(s) "donac-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).

De l’espéranto.

donaco \dɔ.ˈna.t͡sɔ\

1. Donation.