aanbidder

• Geluid:  aanbidder    (hulp, bestand)
• IPA: / amˈbɪdər / (3 lettergrepen)

• aan·bid·der

• Naamwoord van handeling van aanbidden met het achtervoegsel -er^[1]

de aanbidder m

1. (religie) vereerder van een goddelijk wezen

   • In het oude Egypte waren veel aanbidders van Zonnegod 

2. (persoon) verliefd persoon, die een ander het hof maakt

   • De jonge, mooie, rijke, vriendelijke, intelligente vrouw heeft vele aanbidders. 

3. (persoon) stille aanbidder: een verliefd iemand die zijn liefde niet durft te uiten, een heimelijke aanbidder
4. persoon die een vrouw liefheeft maar er niet mee getrouwd is

   • De verlegen jongen was een stille aanbidder van het knappe meisje. 

   ▸ Wat hij het meest vreesde was niet een bekentenis over een geheime minnaar, maar de totale afwezigheid van welke minnaar of aanbidder dan ook.^[2]

   ▸ Ze heeft je blijkbaar weer opgenomen in de kring van haar aanbidders.^[3]

• aanbidden, aanbidding, aanbidster, bewonderaar

• Het woord aanbidder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanbidder" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

aanbidder

1. aanbidder