bedenkelijk

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord bedenkelijk. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord bedenkelijk, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je bedenkelijk in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord bedenkelijk is hier. De definitie van het woord bedenkelijk zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanbedenkelijk, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • be·den·ke·lijk

bedenkelijk

  1. op een wijze die van enig bedenk, van twijfel of van bezorgdheid blijk geeft
    • Hij schudde bedenkelijk met het hoofd. 
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen bedenkelijk bedenkelijker bedenkelijkst
verbogen bedenkelijke bedenkelijkere bedenkelijkste
partitief bedenkelijks bedenkelijkers -

bedenkelijk

  1. wat bezorgdheid of afkeuring opwekt
    • De toestand is en blijft dus zeer bedenkelijk. 
  2. wat het gevolg is van afkeuring en zorgen
    • De chef keek zeer bedenkelijk naar de prestaties van zijn personeel. 
     ‘Hoe was je dag? ’Ze haalde haar schouders op. ‘Ging wel. Heel normaal, eigenlijk.’ Jeroen knikte bedenkelijk.[1]
     Hij had de bedenkelijke uitdrukking op haar gezicht goed op waarde geschat.[1]
  • De zaak is zeer bedenkelijk.
  • van bedenkelijk niveau
99 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[2]