blunder

vervoeging van
	blunderen

Nederlands

Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘domme fout’ voor het eerst aangetroffen in 1847
Een Engels leenwoord, op zijn beurt ontleend aan het Oudnoorse "blundra", verwant aan het Nederlandse blind.

de blunder m

een onverwacht domme, vaak erg publieke, daad die meestal iemands geloofwaardigheid aantast
- Als hij nu maar niet een of andere blunder maakt!

1. een onverwacht domme, vaak erg publieke, daad die meestal iemands geloofwaardigheid aantast

blunder

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blunderen
- Ik blunder.
gebiedende wijs van blunderen
- Blunder!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blunderen
- Blunder je?

Het woord blunder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.