camoufleren

• Geluid:  camoufleren    (hulp, bestand)
• IPA: /kɑmuflerən/

• ca·mou·fle·ren

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onopvallend maken’ voor het eerst aangetroffen in 1924 ^[1]
• afgeleid van het Franse camoufler (met het achtervoegsel -eren) ^{[2]
  [3]}

camoufleren

1. overgankelijk een voorwerp onopvallend maken

   • De miltairen camoufleerden hun stelling met takken en bladeren. 

   ▸ Haar make-up was nauwelijks zichtbaar, maar camoufleerde exact datgene wat van een exclusief merk werd verwacht.^[4]

2. overgankelijk een handeling verbergen

   • De arts probeerde zijn fouten te camoufleren en werd daarom door het tuchtcollege veroordeeld. 

   ▸ Bij wijze van spreken dan, want hij had zijn verbouwereerdheid goed kunnen camoufleren.^[4]

• camouflage

• Het woord camoufleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "camoufleren" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.