communiceren

• Geluid:  communiceren    (hulp, bestand)

• com·mu·ni·ce·ren

• afgeleid van het Franse communiquer (met het voorvoegsel com-, met het achtervoegsel -eren) ^[1]

communiceren ^[2]

1. inergatief (religie) ter communie gaan, de heilige communie ontvangen of uitreiken

   • Zij communiceerde elke ochtend tijdens de vroegmis. 

2. inergatief door middel van communicatie met elkaar in contact komen; uitwisselen van informatie

   • Het is niet gemakkelijk om in een vreemde taal te communiceren. 

   ▸ Tijdens onze ontbijten hadden we lange gesprekken over de veranderende landschappen, reïncarnatie, geloof en hoe bomen ondergronds met elkaar communiceren.^[3]

   ▸ Het ziekenhuis - waar de drie dochters van koning Willem-Alexander en koningin Máxima zijn geboren - staat al jaren op de nominatie om gesloten te worden. Zo werd in 2019 al aan het personeel gecommuniceerd dat het twee jaar later zou sluiten.^[4]

• mededelen, bespreken, overleggen

• communie, communicant
• communicatie, communicator, communiceerbaar

• Het woord communiceren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "communiceren" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.