crétin

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord crétin. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord crétin, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je crétin in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord crétin is hier. De definitie van het woord crétin zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vancrétin, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • Oorspronkelijk verwijzend naar lijders van een schildklieraandoening, het crétinisme cretinisme, waarbij door een chronisch gebrek aan jodium onder meer dwerggroei, spraakgebrek en doofheid worden veroorzaakt.
    De vaak geciteerde etymologie van crétin is dat het een lokale, Frans-Alpijnse vorm betreft van standaard Frans chrétien “christen”, in pejoratieve zin, “een goedgelovige”. Jodiumgebrek kwam historisch gezien vaker voor bij bergbewoners, bij gebrek aan jodiumrijke voeding (zoals vis) en door de jodiumarme bodem. Volgens de Duitse romanist en taalkundige Christian Schmitt, zou crétin eerder afgeleid zijn van Latijn crista kuif, kam en verwijzen naar misvormingen aan het hoofd. [1]

crétin m

  1. (medisch) (verouderd) cretin, iemand die door een schildklieraandoening lichamelijk en geestelijk niet goed ontwikkeld is
  2. (figuurlijk) (spreektaal) zwakzinnige, idioot

crétin

  1. (spreektaal) halfwijs, gestoord [2]
  1. Christian Schmitt.
    Christentum und Kretinismus. Zu den Auswirkungen fachwissenschaftlichen Defizits bei der etymologischen Forschung. in: Romanistisches Jahrbuch., jrg. 59 (2008), p. 29–45
  2. Wouw, Berry van de
    , Woordenboek populair Frans - Nederlands. Woordenboek van het Frans dat u op school nooit leerde, 2e druk, Breda: Uitgeverij Arti-Choc, 2014; p. 69