kam

Niet te verwarren met: KAM

• Geluid:  kam    (hulp, bestand)
• IPA: /kɑm/

• kam

• In de betekenis van ‘gereedschap om haar te ontwarren of bijeen te houden’ voor het eerst aangetroffen in 1240 ^{[1] [2]}

de kam m

1. getand object om haren mee te verzorgen

   • Ik heb geen kam bij me. 

2. (biologie) lichaamsdeel van een vogel, reptiel of ander dier, bijv. hanenkam

   • De kip heeft een kam en een lel. 

3. (muziekinstrument) onderdeel van een snaarinstrument waarover de snaren strak gespannen worden, met het doel de onderlinge afstand te bewaren of de trillingen op het resonantielichaam over te brengen

   • De kam van een viool. 

4. (figuurlijk) rij getande objecten, bijv. bergkam

   • Ik begon al te vermoeden dat de secretaresse van advocaat Valera slimmer was dan ze eruit had gezien en me een vals adres had gegeven, toen mijn oog op een doorgang viel die vanaf het trottoir een kleine vijftig meter doorliep tot aan een donker hekwerk met een kam van speren.^[3] 

• Over dezelfde kam scheren.

• Zo veeg zijn als een luis op een kam

kam

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kammen
   

   • Ik kam. 

2. gebiedende wijs van kammen
   

   • Kam! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kammen
   

   • Kam je? 

• Het woord kam staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kam" herkend door:

• Zie de doorverwijspagina op Wikipedia voor meer informatie.

• Afgeleid van het Nederlandse kam

kam

1. kam; getand object om haren mee te verzorgen

• IPA: /kaːm/
• Geluid:  kam    (hulp, bestand)

• kam

kam

1. eerste persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van kommen
2. derde persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van kommen

• Afgeleid van het Proto-Slavische *kamy

kam m

1. steen, kei

kam

1. aan/voor wie, wat, welke, waaraan, waarvoor (datief van kas)

kam

1. aan/voor wie, wat, welke, waaraan, waarvoor (datief van kas)

kam

1. kam; getand object om haren mee te verzorgen

• kamme
• kaom

• haorhark
• haorkam
• haorkamme
• reikam
• reikamme

• luzekam
• vlooienkam
• wolkam

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /kãm/

• kam

kam

1. (verouderd) waar, waarheen

• dokąd, gdzie

• IPA: /kam/

• kam

kam

1. waarheen, waar naar toe

   «Kam ideš?»

   Waar ga je naar toe?

• odkiaľ

• kamkoľvek
• niekam
• nikam

• kde

kam

1. kam; getand object om haren mee te verzorgen

• kamme
• kaom

• IPA: /kam/
• Geluid:  kam    (hulp, bestand)

• kam

kam

1. waarheen, waar naar toe

   «Kam jdeš?»

   Waar ga je naar toe?

• (dialect: Silezisch en Moravisch) kaj
• (dialect) kde
• (formeel) kamž / kamže
• (verouderd) kamo / kamžto

• odkad / odkaď / odkud

• čertví kam / čert ví kam
• kdoví kam / kdo ví kam / kdožví kam / kdož ví kam

• kde
• pranikam
• sem
• tam

• nevědět kudy kam
• kam vítr, tam plášť

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

kam monbezield

1. steen

• kámen monbezield

• drahokam monbezield
• lepokam monbezield

• polodrahokam monbezield

• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

kam

1. genitief meervoud van kama

kam

1. kam; getand object om haren mee te verzorgen