genitief
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord genitief. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord genitief, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je genitief in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord genitief is hier. De definitie van het woord genitief zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vangenitief, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ge·ni·tief
- van Latijn (casus) genitīvus "oorsprongsnaamval", leenvertaling van Oudgrieks γενῐκή πτῶσις (genikḗ ptõsis) "het geslacht aanduidende, algemene naamval"; in de betekenis van ‘tweede naamval’ voor het eerst aangetroffen in 1633 [1] [2] [3]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | genitief | genitieven |
| verkleinwoord | genitiefje | genitiefjes |
de genitief m
- (grammatica) een van de acht naamvallen van de Indo-Europese talen die oorspronkelijk een oorzakelijk voorwerp aanduidde, later vooral een bezitsrelatie
- ▸ De genitief is de tweede naamval in de meeste Europese talen en wordt gebruikt om aan te geven van wie of wat iets is.[4]
- samenstellingen: genitiefattribuut, genitiefconstructie, genitiefobject, genitiefuitgang, genitiefverhouding, genitiefvorm
- afleidingen: genitivisch
1. naamval als aanduiding van bezit, oorsprong of hoeveelheid
- Het woord genitief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "genitief" herkend door:
| 59 % | van de Nederlanders; |
| 91 % | van de Vlamingen.[5] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ genitief op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "genitief" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Weblink bron Jacek Karpiński“Genitief als bepaling van een zelfstandig naamwoord in het Nederlands en in het Pools” (2012), Academia.edu - ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
genitief
- (grammatica) genitief; een van de acht naamvallen van de Indo-Europese talen die oorspronkelijk een oorzakelijk voorwerp aanduidde, later vooral een bezitsrelatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
genitief
- (grammatica) genitief; een van de acht naamvallen van de Indo-Europese talen die oorspronkelijk een oorzakelijk voorwerp aanduidde, later vooral een bezitsrelatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
genitief
- (grammatica) genitief; een van de acht naamvallen van de Indo-Europese talen die oorspronkelijk een oorzakelijk voorwerp aanduidde, later vooral een bezitsrelatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
genitief
- (grammatica) genitief; een van de acht naamvallen van de Indo-Europese talen die oorspronkelijk een oorzakelijk voorwerp aanduidde, later vooral een bezitsrelatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.