d'

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord d'. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord d', maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je d' in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord d' is hier. De definitie van het woord d' zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vand', maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.

Frans

Uitspraak
Woordherkomst en -opbouw
  • door elisie ontstaan uit de

Voorzetsel

d'

  1. van
    «la conversion d’eau salée en eau douce»
    de omzetting van zout water in zoetwater
    «d'hier à demain»
    van gisteren naar morgen

Lidwoord

d' m / v

  1. geeft de onbepaalde vorm aan
    «château d’eau»
    watertoren
    «montre d’homme»
    herenhorloge
  2. vormt de partitief
    «Je n’ai pas d’eau.»
    Ik heb geen water.
    «brin d’herbe»
    grassprietje
Opmerkingen
  • Deze vorm wordt gebruikt als het woord dat erop volgt met een klinker of een niet uitgesproken h begint.
  • Bij het verwijzen naar een titel of onderwerp dat met een klinker of niet-uitgesproken h begint, wordt niet d', maar de gebruikt:
  • Als alleen de hoeveelheid onbepaald is, gebruikt het Nederlands de onbepaalde vorm "Is er water?", maar het Frans de bepaalde vorm: "Il y a de l’eau?"


Italiaans

Voorzetsel

d'

  1. geëlideerde vorm van het voorzetsel di.
    «Ha mal d'orecchi.»
    Hij heeft pijn aan de oren.
  2. geëlideerde vorm van het voorzetsel da (enkel in vaste verbindingen zoals "d'ora in poi").
    «D'ora in poi non perderò mai più.»
    Van nu af aan zal ik nooit meer verliezen.