docent
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord docent. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord docent, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je docent in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord docent is hier. De definitie van het woord docent zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vandocent, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
docent
- do·cent
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘leraar’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1805 [1][2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | docent | docenten |
| verkleinwoord | docentje | docentjes |
de docent m
- (onderwijs), (beroep) iemand die les geeft (bij het voortgezet of hoger onderwijs)
- Hij is universitair docent in Leiden.
- Docenten van de muziekschool gaven een concert.
- burgerdocent, contactdocent, gastdocent, hoofddocent, kroondocent, oud-docent, praktijkdocent, privaatdocent, uurdocent, vakdocent
- Het woord docent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "docent" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "docent" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- do·cent
docent m
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Afgeleid van het Latijnse docēns
docent m
- (onderwijs)(beroep) docent, academisch docent; een wetenschappelijk-pedagogische graad in het hoger onderwijs
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- IPA: /dɔtsɛnt/
- do·cent
- Afgeleid van het Latijnse docēns
- (onderwijs)(beroep) docent, academisch docent; een wetenschappelijk-pedagogische graad in het hoger onderwijs
| enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|
| nominatief | docent | docenti | |
| genitief | docenta | docentů | |
| datief | korte vorm | docentu | docentům |
| lange vorm | docentovi | ||
| accusatief | docenta | docenty | |
| vocatief | docente | docenti | |
| locatief | korte vorm | docentu | docentech |
| lange vorm | docentovi | ||
| instrumentalis | docentem | docenty | |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)