enk
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord enk. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord enk, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je enk in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord enk is hier. De definitie van het woord enk zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanenk, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
 Niet te verwarren met: Enk, enk.
|
- enk
- erfwoord van Middelnederlands enc en Oudnederlands engi dat weer teruggaat op Oudsaksisch angar "ongeploegd grasland", in de betekenis "bouwland" als onderdeel van plaatsnamen aangetroffen vanaf 801 [1][2][3][4]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | enk | enken |
| verkleinwoord | - | - |
de enk m
- akkergronden bij een nederzetting die door eeuwenlange bemesting een hoogte in het landschap vormen
- Werden in het noordoosten van Apeldoorn vooral villa's gebouwd, in het zuidwesten - op de Apeldoornse enk - bouwde men vooral middenstandswoningen (Korte Nieuwstraat). [5]
- Het bijeenliggend bouwland bij de oudste buurschappen heet "eng" of "enk", waarvoor echter "veld" vroeg optreedt: bij de buurschap Lool hoort het "Loolseveld" (…), maar ook de oudere huisnaam "Overink" (1399 "toe Averhingh" 'aan gene zijnde van de Enk', …). [6]
- Het woord enk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "enk" herkend door:
| 56 % | van de Nederlanders; |
| 32 % | van de Vlamingen.[7] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ enk op website: Etymologiebank.nl
- ↑ "enk" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Stenvert, R. e.a.Monumenten in Nederland. Gelderland. (2000) Rijksdienst voor de Monumentenzorg, Zeist / Waanders Uitgevers, Zwolle; p. 69; geraadpleegd 2019-07-05
- ↑ Draye, H."Boekbesprekingen. A. Tinneveld, met medewerking van D.P. Blok, Toponymie van Didam" in: Naamkunde. jrg. 6 nr. 1/4(1974) Instituut voor Naamkunde, Leuven / Commissie voor Naamkunde en Nederzettingsgeschiedenis, Amsterdam; ISBN 90 400 9406 3; p. 207; geraadpleegd 2019-07-05
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
enk