entartet

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord entartet. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord entartet, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je entartet in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord entartet is hier. De definitie van het woord entartet zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanentartet, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • ent·ar·tet
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen entartet entarteter entartetst
verbogen entartete entartetere entartetste
partitief entartets entarteters -

entartet

  1. (cultuur) (politiek) (pejoratief) in strijd met de culturele opvattingen en smaak van de nazi's
     Veel beeldend kunstenaars vermeden aansluiting bij de Kultuurkamer. Velen van hen werkten, misschien bestempeld als entartet, ondergronds door, ook waren kunstenaars actief in het (kunstenaars)verzet.[1]
     Het lijden en de smart hebben deze vrouw achtervolgd in haar gezin en haar omgeving, in haar persoonlijk leven én in haar kunst, die nog tijdens de jongste oorlog door de nazi-alweters ook als entartet werd gebrandmerkt.[2]
  2. (cultuur) (figuurlijk) stuitend in de ogen van het grote publiek of de autoriteiten
     In zijn zelfgekozen dood confronteert Õnishi ons met een zelfmoord die - althans voor westerlingen - op een vreemde manier de trekken van een kunstwerk bezit. De combinatie van een rituele vorm en een morele inhoud, compleet met afscheidspoëzie en een brief aan het nageslacht, levert bij elkaar een compositie op die, ondanks zijn curieuze esthetische aantrekkingskracht, ook entartet moet heten.[3]
     Filosofisch keert dat Vlaanderen zich tegen het cartesiaanse denken en het positivisme (…), dat het bestaan van een eenmakende, idealistische dimensie in de werkelijkheid ontkent. Ook in de kunst was elke problematisering taboe, maar primeerde eenduidigheid, het ‘volkse’ karakter, verstaanbaarheid en simpelheid (…). De rest is dus niet volks en zal dus wel entartet zijn.[4]
  1. Bronlink geraadpleegd op 4 maart 2024 Weblink bron “Een gezond en opgewekt kunstleven. Een studie in kunstbeleid te Rotterdam (1946-2011).” (2012), Trichis publishing in samenwerking met de Rotterdamse Kunststichting, Rotterdam, ISBN 9789490608385, p. 17
  2. Bronlink geraadpleegd op 4 maart 2024 Weblink bron Grote vrouwen in schilder- en beeldhouwkunst in: West-Vlaanderen., 53 jrg. 9 nr. 5 (september/oktober 1960), Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond, St. Michiels-Brugge, p. 331
  3. Bronlink geraadpleegd op 4 maart 2024 Weblink bron Het verdachte probleem in: De Gids., jrg. 163 nr. 3/4 (maart/april 2000), J.M. Meulenhoff, Amsterdam, p. 229
  4. Bronlink geraadpleegd op 4 maart 2024 Weblink bron Het verdriet van Vlaanderen : Historische beeld vorming in romans van Louis Paul Boon, Hugo Claus en Walter van den Broeck in: Ons Erfdeel., jrg. 28 nr. 2 (maart/april 1985), Stichting Ons Erfdeel, Rekkem / Raamsdonksveer, p. 229