extraordinair

• Geluid:  extraordinair    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌɛkstraɔrdiˈnɛːr / (5 lettergrepen)

• ex·tra·or·di·nair

• van Frans extraordinaire, in de betekenis van ‘buitengewoon’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1503 ^{[1] [2] [3]}

extraordinair

1. duidelijk verschillend van wat gebruikelijk is, met een bijzondere status

   ▸ Rijklof Michaël van Goens was een wonderkind dat zijn beloften nooit helemaal heeft waargemaakt. Geboren te Utrecht uit zeer vrome ouders werd hij al op zijn achttiende jaar aan de universiteit aldaar benoemd tot ‘extraordinair professor’ in de geschiedenis, oudheidkunde, welsprekendheid en Griekse taal.^[4]

   ▸ Indien er na het gerechtelijk vooronderzoek besloten werd tot een ordinair strafproces, vond er tussen de gerechtsofficier en de verdachte wisseling van processtukken plaats, zoals in een civiel proces. Bij een extraordinair proces ging men daarentegen over tot onderzoeksmaatregelen, zoals verhoren van verdachten en getuigen en confrontaties van deze personen met elkaar.^[5]

• extra-ordinair (officiële spelling van 1996 tot 2006)

• Wordt als stijlfiguur op de Franse wijze ook wel eens geplaatst na het zelfstandig naamwoord waar het betrekking op heeft.

∗ Mijn man – liefhebber extraordinaire van de steenvrucht – propte de hele dadel in zijn mond.^[6]

• buitengemeen, buitengewoon

• ordinair (in de betekenis "gewoon, alledaags")

• Het woord extraordinair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.