eïs

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord eïs. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord eïs, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je eïs in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord eïs is hier. De definitie van het woord eïs zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vaneïs, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • eïs
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘met een halve toon verhoogde e’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1890 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord eïs eïssen
verkleinwoord eïsje eïsjes

de eïsv / m

  1. (muziek) een met een halve toon verhoogde toon "e"
    • De toon “eïs” klinkt in de getempereerde stemming gelijk aan de toon “f”. 
  2. (muziek) de grondtoon (tonica) van de “eïs-mineurtoonladder”, tevens een korte aanduiding van die toonladder
    • Op de notenbalk van een etude in eïs, staan acht kruisen als voortekens. 
  3. (muziek) de grondtoon van het “eïs-mineurakkoord”, de kleine drieklank op de eerste trap (tonica-akkoord) van de kleinetertstoonladder op die toon
    • De drie tonen van het eïs-mineurakkoord (symbool: E#m) in grondligging, zijn: eïs - gis - bis. 
15 % van de Nederlanders;
9 % van de Vlamingen.[2]